επιθυμίες

δεν θέλω τ' αψεγάδιαστα φτερα του συνειρμου σου

ούτε το απαράμιλλο της τρέλλας σου φιλι

νά 'ρθω μια νύχτα να σταθω στο γείσο του μυαλου σου

να κάνω κείνη τη βουτια που πόθησα πολυ

δεν θέλω την κοσμορροη του τελευταίου τραίνου

τ' άστρο που δεν λαμπύρισε, τη φλόγα που δεν καίει

την αυταπάτη του έρωτα του χιλιοπροδομένου

θέλω εκείνο το παιδι, που σαν πονάει κλαίει

θέλω κείνο πού σού 'φτιαξα της νύχτας το γιορντάνι

να το φορας κατάσαρκα σκουτι θαλασσινο

να περπατάω στα κύματα, ν' αφήνω το λιμάνι

να κοροϊδέψω μια φορα και ρέμα και γκρεμο

κρύψου, κι αν σ' αποθύμησα

πάρε απ' τον κάβο αλμύρα

σου τό 'χα πει πολλες φορες

φυλάξου απ' τη φωτια

απ' το φιλντίσι της ψυχης

ξύδι και μέλι πήρα

αλοίψου γη και θάλασσα

κι ανοίξου στα βαθια