της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

συγκοινωνούντα...

πριν σκύψει
κι αμπουμπήσει τα χέρια της στον τοίχο
ψιθύρισε κάτι
ήταν ένα "λίγο" ένα "τώρα"
και μερικα ακατάληπτα
στη ραχοκοκαλλια της
καυτες πέτρες χόρευαν καντρίλιες
μαλλια λυτα
κι ο τοίχος
δαρμένος απ τον ήλιο
έκαιγε τις παλάμες της
οι τένοντες των αστραγάλων της
σε ένταση
η πλάτη της γυμνη
ανεβοκατέβαινε
στο ρυθμο μιας βιαστικης αναπνοης
στην τόση ζέστη
ακούμπησε το μάγουλό της στον τοίχο
έκλεισε τα μάτια
ήταν σαν να κατάπιε ξαφνικα
μια μεγάλη γουλια καυτο ρακόμελο
σαν οινόπνευμα η έκσταση
έφτασε και χτύπησε ως τα μηνίγγια της
δεν ήταν που τον περίμενε
ούτε που το ήθελε έτσι
η διαδρομη για το ζεστο τοίχο
είχε στοιχειώσει
και τώρα
η εκπλήρωση
απέδιδε τις σπονδες της....



ήταν σαν σεκανς από όνειρο
πάντα θαύμαζε το πως χειριζόταν το κορμι της
τις σάρκινες γραμμές του
τις μικρες λεπτομέρειες
στους ώμους
στις κλειδώσεις των χεριών
στην υφη των μαλλιών της
στα χορευτικα λυγίσματα
στους φθόγγους
και τα συρτα σύμφωνα
η ζέστη συνηγορούσε
δεν άφηνε πολλα περιθώρια
ούτε εμπόδια
ακούμπησε τις παλάμες του στα χέρια της
τ' ακροδάχτυλά του
ακουμπούσαν τον τοίχο
ανάμεσα απ τα δικά της
κι ο τοίχος έκαιγε
δεν άκουσε
κράτησε την αναπνοη του
σε μια κατάδυση μυθικη
κι έπειτα
το ρεύμα τον χτύπησε
σαν θεϊκος απινιδωτης
στο υπογάστριο
μέσα της ένιωσε δυο θάλασσες
να παλεύουν για το ποια θα επικρατήσει
δεν τον ένοιαζε
ας κάνει καλα ο Ποσειδώνας
αυτο το ταξίδι
το ταγμένο
ξεκινούσε...









.

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

υποθέσεις

αν γκρεμιστει απρόσμενα ο φεγγίτης
φράχτη το φως σου δεν θα βρει
κι απρόσκλητο θα πέσει στο τραπέζι
σε ένα δείπνο μυστικο θα μετουσιωθει
και του Ιούδα το φιλι θα περιπαίζει

αν διαιρέσει η νύχτα το γαλάζιο
αίμα απ το βράχο θα χυθει
δώσε στη θάλασσα χρώμα ν' αντέξει
άψυχο σώμα στο καρνάγιο μη βρεθει
κι άγιο κλάμα το κουφάρι του μη βρέξει

αν κρύψω πέντε μυστικα σ' ένα φιλι σου
με μέλι η μέρα θα λουστει
αγρίμι τ' όνειρο θ'αναζητά θυσία
στον κάβο ο φάρος ας σβηστει
αυτο που λένε σύρραξη το λέω συνουσία

αν ξεγυμνώσει ο άνεμος τα ξάρτια
της Καρυάτιδας να λύσεις τα μαλλια
στο περιβόλι του βυθου θα βρω κοράλι
σαν εκατόμβη σε υπόσχεση παλια
θά'μαι εκει όταν θα λείπουν όλοι οι άλλοι...





φταίνε τα τζιτζίκια!
κι οι βουτιες...
κι η ζέστη
κι η θάλασσα
κι η Καρυάτιδα...


.

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

το κτήνος εντος

The beast inside me
It craves for food
I build a fence
From bones and wood
Barriers of magic
And walls of fire
The beast inside me
Calls me a liar

The beast inside me
It hates my guts
But if I kill it
Will make me nuts
It lives inside me
So many years
The beast inside me
It brings me tears

The beast inside me
Is made of steel
So to destroy it
I’ve made a deal
I found a monster
To bring it down
The beast inside me
Thinks I’m a clown

The beast inside me
Now lies defeated
And all its hatred
Is now depleted
It takes a monster
To kill a beast
My love’s a Dragon
With iron fist!









.

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

requiem of a script

οι φτωχες μου
οι άμαθες οι λέξεις μου
κουτρουβαλουν κατηφόρες
κι ασθμαίνουν στους ανήφορους
κονταροχτυπιούνται
σε σημειώσεις και σε περιθώρια
ζηλεύουν τι όμορφες
τις κομψευόμενες
τις βαθυστόχαστες
χάσκουν
με τα μικρα χάρτινα στόματά τους ανοιχτα
μπροστα σε αλληγορίες
δίπλα σε συνειρμούς και σε μέτρα
αλληλοκοιτάζονται
με τα μικρα όμικρον πού'χουν για ματια
προσπαθώντας μάταια
έννοιες υψηλες
να ερμηνεύσουν
οι μικρες φτωχες μου λέξεις
που αγαπηθήκανε
και που τις μίσησαν
που ανασύρονται
απ το πίσω του μυαλου
σε δυσλεκτικες επαναλήψεις
κι όταν πρέπει να περιγράψουνε
νωχελικα περι άλλων τυρβάζουν
όταν τις χρειάζομαι απελπισμένα
με προδίδουν
χορεύοντας στίχους χυδαίων τραγουδιων
απογυμνωμένες
γράμματα σε σειρες ασυνάρτητες
απόρθητες και πολιορκητικες
αναίσθητες κι αισθαντικες
οι συνειρμένες
οι άμαθες οι λέξεις μου
οι κλεισμένες στις γυάλες με τη φορμόλη
οι κρυμμένες στα πίσω και πάνω ράφια
εκείνες που στερούνται γνώσης
κι είναι άϋλες
διάφανες σαν το παγωμένο νερο του Αχέρωντα
που μέσα του ταξιδεύουν πνιγμένες
κι οι τελευταίες του κόσμου οι Οφηλίες...







φταίω που κυνηγάω τα δύσκολα
και θέλει ζόρι να τα ξετρυπώσω 
απο κει πού'ναι ριζωμένα....
αλλα θα βγουν! είτε θέλουν είτε όχι!

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

μαθηματικα


οι καμπύλες
που σε απαρτίζουν
μαζι με τις γραμμες
μαθηματικες εξισώσεις
τρίτου βαθμου
άγνωστοι Χ και Ψ και Ζ
χώρος
και χρόνος
ψηλα
διανύσματα
τοξοειδείς παραβολικες τροχιες
πιο κάτω,
γραμμικες συναρτήσεις
ο αριθμος π
εξαρτήσεις
φασματοσκόπειον
χρωματοπίνακας RGB
ανάμιξη βασικων χρωμάτων
παραγωγη βασικου ενστίκτου
φως,
ενέργεια
φυσικοι τύποι περι διατήρησής της
εντροπία
παρακάτω
διπλος παρονομαστης
χρυση τομη
σύνολον σε δύο μέρη
η δύναμη τριβης
ισουται με την έκκληση θερμότητας
υποσύνολον
στο υπερσύνολο τροχιες διατόντων
αδυναμία προσδιορισμου κοινης συνισταμένης
θεωρία του χάους
ειδικως υπο συνθήκες υγρασίας
αλληλεπίδραση με τα στοιχεία
συνολικότητα
τύποι
εξισώσεις
φόρμουλες
αντιστοιχίσεις
στοιχίσεις
η αξία στο τετράγωνο
ρίζα του δύο
ανεπίλυτον...



για ...μαθηματικα μυαλα

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

ασυνάρτητον... ή μήπως όχι;


δεν έχω νόημα
ή μήπως έχω;
και ποιο το νόημα;
αντέχω;
ποιο αντικείμενο;
είναι χαμένο;
ένα παράπηγμα
κατεστραμένο
ποιο είν' το νόημα;
ποια η ελπίδα;
στην ερημια
ποια η παγίδα;
δεν έχω σύνθημα
ή κάτι έχω;
να σε προσέχω
τι νόημα έχω;
δεν έχω πρό-θεση
παρ-εξηγήσου
έχω υπόσταση;
παραλογίσου
δεν έχω κράτηση
βρες μου τραπέζι
στο πάλκο μόνη σου
μπάντα που παίζει
δεν έχω πρόταση
ή μήπως έχω;
χειρο-κροτίδες
αν τις αντέχω;
εγω τις έχω
δεν έχω αντάλλαγμα
ή τό'χω δώσει;
γνώση
για πες μου πόση
ούτε ένα γρόσσι
δεν έχω νόημα
το τελευταίο
μικρό αντίτιμο
το πιο σπουδαίο
δεν έχω σύνδεση
στρίβει μια βίδα
μπαγάσα κρύφτηκες
μα 'γω σε είδα...




χμ, περίεργο;


.

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

depart, retour


πέθανα κι αναστήθηκα, μ' αναπαμο δεν έχω
κείνο το πρώτο το φιλι το γεύτηκα ξανα
στου αστρολάβου το γυαλι πορεία ξεκινα
άλλα μηνάει ο ηλιάτορας, άλλα εγω προσέχω

πρόδωσα και προδόθηκα, λύτρωση το μελάνι
μαύρο, σα δηλητήριο, διαβόλου υλικο
τού'πρεπε μεγαλόσχημο, όνομα θηλυκο
και ένα στέμα με φτερα, που φτιάχνουν Αφρικάνοι

μέτρησα και μετρήθηκα, τα ρέστα στο κιβούρι
λύθηκε το δρομόμετρο κι πρύμη σκοτεινη
κατάπλωρα μια μάγισσα να τραγουδάει γυμνη
βάρδυα στο κύμα ανάσκελα και τρέλλα στο παγούρι

πλήγωσα μα και γιάτρεψα, κι ανάθρεψα μαχαίρια
στιλέτα λόγου δίκοπα και χάρισα πολλά
τά’δα να περιφέρονται σε ξένη αγορα
μ’ αλλισβερίσι πρόστυχο να πέφτουν σ’άλλα χέρια

ζήλεψα, με ζηλέψανε, παράφορο ταξίδι
σκύλιασε η νύχτα, δάγκωσε σα σμέρνα στο ψαχνο
έφυγα κι ανατρίχιασε το κύμα ορφανο
τρεις η μπουρου κι ανάποδα και στα βαρέλια ξύδι

μια που αναδεύω τη φωτια και μία που τη σβύνω
στο βάζο κλείνω τον ατμο και γίνεται νερο
γέφυρα το μπαλκόνι μου κι όνειρο καθαρο
φτύνω δυο τρεις στον κόρφο μου και τη στερια αφήνω...