τα "μαζι"

κάθε που ζω μια στιγμη

μπαίνει στό κατάστιχο της ιστορίας

περίεργο

δεν μπορω να ζήσω το παρον

παρα μονάχα στο παρον

να περνάν’ οι στιγμες

με ιλιγγιώδη ταχύτητα

και να γίνονται αναμνήσεις την αμέσως επόμενη ώρα

έτσι

όπως ήρθαν

πρωτόγονες και λυτρωτικες

εξεζητημένες κι οργασμικες

αναπάντεχες

πλούσιες σ' ουσίες και πνεύματα

κι εκει,

μέσα σ'έναν ωκεανο από σταγόνες

σ' έναν ωκεανο απείρου

σα δεμμένες βάρκες

σε γρι-γρι με την καρδια μας τράτα

ξεχωρίζουνε στη θάλασσα αυτη

σαν μαργαριταρένιο μενταγιόν

στο λαιμο μιας γοργόνας μάγισσας

εκείνες οι σπάνιες

εκείνες οι εντελώς και ακατάληπτα

"μαζι"

 

μια μικρη αναδημοσίευση

μην αναρωτηθει κανεις

όταν ψάχνεις φως μπορει να χρειαστει να γυρίσεις και λίγο πίσω

καλημέρα!

εν αναμονη...

απομεινάρια...
δεν περιμένω κάτι
συλλέγω φωνη...
καλο μας βράδυ :ο)