τραγουδάκι

εμένα με φτάνει μια σελίδα

δυο τρεις γραμμες και πέντε λέξεις

πλέκεις τα σύμφωνα με σπάγγο για να παίξεις

σε μένα πιάνει ένα τραγούδι

πέντε έξη νότες κι ένας τόνος

κάνεις σαϊτες παρτιτούρες, σου φεύγει ο χρόνος

μένα μου αρέσει ένα χρώμα

ένα μπουκάλι, ένα κρεβάτι

κρύβεις το κλάμα στο φιλι σου λείπει κάτι

εγω δεν έχω απορίες

φτιάχνω από ήλιο καραβάκια

και απο θάλασσες σκαρώνω δυο στιχάκια

πατάω σε σύννεφο κι αντέχει

τρέχω με ρόδες στα καντούνια

είμαι τρελλος και σαλτιμπάγκος από κούνια

νιώθω τα ναι σου και τα όχι

ψάχνω νερο και βρίσκω αλάτι

κι αν ξεδιψάω είναι που νιώθω αυτο το κάτι

στο κάτω κάτω της γραφης

ο ήλιος πάλι θ'ανατείλει

απτόητος και συνεπης

στο καναβάτσο να με στείλει

γιατι ειν’ η νυχτα μου μικρη

το παραμύθι είναι μεγάλο

κι εκει την ύστατη στιγμη

το αύριο στοίχημα θα βάλω

δολώνω αίμα πιάνω κύμα

κλεινω το φως σε δυο αράδες

είναι τα μάτια σου γαλάζιες Συμπληγάδες

μένα με τρέφει η αλήθεια

μια σπιθαμη φωτιας με ντύνει

στο παρανάλωμα της νύχτας με αφήνει

εγω δεν μοιάζω του καθρέφτη

κι ό,τι ονειρεύτηκα χαρίζω

κι ότι γκρεμίζεται πρωι βράδυ το χτίζω

έχω για φίλο ένα τριζόνι

πρόσφυγα απ το καλοκαίρι

που το αφήνω να μου μασουλάει το χέρι

μένα με φτάνει μια ιδέα

ένα σπιθούρι από ρύζι

για να θεριέψει το φιλι κι ήλιο ν αγγίζει

άλλα μου φτάνουν, κι άλλα όχι

κι άλλα η καρδια υπαγορεύει

κι ό,τι σκορπίστηκε η αγάπη το μαζεύει

στο κάτω κάτω της γραφης

ο ήλιος πάλι θ'ανατείλει

απτόητος και συνεπης

στο καναβάτσο να με στείλει

γιατι ειν’ η νυχτα μου μικρη

το παραμύθι είναι μεγάλο

κι εκει την ύστατη στιγμη

το αύριο στοίχημα θα βάλω

τα δύσκολα δεν βγαίνουν...

αυτο γεννήθηκε σα νερο...