της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

κομμάτια κι αποσπάσματα...



από τρία μικρά αφιερώματα
γεννήθηκε ετούτο το αγαπημένο συνοθήλευμα
στην Κάκια, τη Μαρία και τον Γαβρίλη

8 σχόλια:

Νικόλας Τσάρας είπε...

Πολύ όμορφο Καλημέρα

zoyzoy είπε...

Υπέροχο!
Θα γινόταν μοναδικό τραγούδι!

Τα θαλασσινά μου φιλιά!

ασωτος γιος είπε...

τι όμορφο!

~reflection~ είπε...

"Λυτό το αίνιγμα κρεμιέται στον γκρεμό...."

Γκρεμός τα χείλη της Θάλασσας,
το όριο στο σύννεφο που κουβαλά άγριο καιρό,
κι ενίοτε η πλώρη του Ταξιδιού,
απ' όπου αυτοκτονούν οι γήινες Ζωές των Ναυτικών,
για να συναντήσουν τις Γοργόνες...

;-))))))

Ναύτης είπε...

καλημέρα για.το.Ν.Τσάρα,
σ' ευχαριστω και καλως ήρθες

Ναύτης είπε...

καλημέρα θαλασσινη,
φιλια κι απ τον Πειραια!
:)

Ναύτης είπε...

νά'σαι καλα άσωτε
δεν έκανα και τίποτε
απλα έ(μ)πλεξα τα κομμάτια που μου χάρισαν οι άνθρωποι που μνημονεύω κι αγαπάω

;)

Ναύτης είπε...

καμμια φορα κι οι γοργόνες βγαίνουν πάνω στο κατάστρωμα...

καλημέρα Κάκια!

:))))