et tu, fili Brute!

θαλασσωμένο το μυαλο
φυλλωμένο στις ειδους του Μάρτη
τον Γενάρη, μας ορμήνευαν προσοχη
μα κόψαμε δρόμο για την Άνοιξη
και τώρα μας γδικιέται ο καιρος
ασκητεύει εκείνου του φιλιου η εντύπωση
σε εαρινα τοπία
στο άλσος με τις ελιες
βυζαίνει ηρωισμο ο ύπνος
επιτέλους
φίλησέ με
να κορεστω την άδολη λήθη
ή γλέντησε το μαχαίρι μέσα μου
και μη γνοιάζεσαι
για χάρη σου
θα αφαιρέσω το στήθος απ' την εξίσωση

ασυνάρτητοι συνειρμοι...

στο καναβάτσο το παιδι
κι ο παλαιστης στην κούνια
κεί που κοιμάσαι, στην σπηλια
κοιμάται κι η αρκούδα
δυό δράμια στέρφα λογικη
και τρέλα ως τα μπούνια
με τό 'να μάτι στον Χριστο
και τ' άλλο στον Ιούδα

ένα χαστούκι στο μωρο
και δυό φιλια στον κλέφτη
κείνον π' αγάπησε πολυ
τον τρώει το θηρίο
δράκος φυλάει το παχνι
απ' τον ληστη τον ψεύτη
τον ύπνο αγκαλιάσαμε
και πήρε το εκμαγείο

ζαβαρακατρανέμια
παντιέρα η ματιά σου
και κει που πάω να σκορπιστω
στη θάλασσα βουτάω
άγκυρες τ' αμαρτήματα
και χάνομαι μπροστά σου
μα κάλλιο το 'χω να πνιγω
παρα να μην πονάω...

ασυναρτησίες... :)