θαλασσωμένο το μυαλο
φυλλωμένο στις ειδους του Μάρτη
τον Γενάρη, μας ορμήνευαν προσοχη
μα κόψαμε δρόμο για την Άνοιξη
και τώρα μας γδικιέται ο καιρος
ασκητεύει εκείνου του φιλιου η εντύπωση
σε εαρινα τοπία
στο άλσος με τις ελιες
βυζαίνει ηρωισμο ο ύπνος
επιτέλους
φίλησέ με
να κορεστω την άδολη λήθη
ή γλέντησε το μαχαίρι μέσα μου
και μη γνοιάζεσαι
για χάρη σου
θα αφαιρέσω το στήθος απ' την εξίσωση
1 σχόλιο:
"γδικιέται"
!!!!
Πόσο αγαπήθηκε από την ανάγνωση τούτος ο ιδιωματισμός, αυτού του ρήματος, που θυμίζει γδυτό σπαραγμό Ποίησης!
Δημοσίευση σχολίου