deja vu

κι ήταν ευθύβολο εκείνο το φιλι
φιλι στο παρα πέντε
από νωρις επωχούμενο
στ' αγγίγματα
στα κοιτάγματα
στις ρωγμες από μπλε
στις μπούκλες
πού 'θελαν λίγο, τόσο δα ακόμη
να σε κατακάψουν
κι έμεινες ν' αναρωτιέσαι
αν έγινε ποτε
ή αν το ήθελες τόσο πολυ
που το φαντάστηκες
ενεός αποχωρεις κι επιστρέφεις
εκει που αποτυπώθηκε
η τελευταία αύρα της
στο ίδιο χρονικο σημείο
επιθυμώντας να μεταλάβεις
εκούσια
λίγη φωτια ακόμη...