της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

رائدہ

το φιλι
δεν είχε αρχη
ούτε συνεριζόταν την περίσταση
δεν είχε τέλος
δεν έχει
ο δρόμος ολόστρωτος
με αγαθες προθέσεις
προς τον προθάλαμο μιας κόλασης
εκούσια υιοθετημένης
με διαβατήρια θεωρημένα απ' το σπίρτο
κι εγω να σε χορταίνω με τα μάτια
μου δίνεις τα χέρια σου
κεντάει μυστικα το μαχαίρι
αποφεύγοντας ζωτικα όργανα
στο υπογάστριο
σιγοβράζει μια σούπα από νεύματα
στην άμπωτη περπατάνε οι βάρκες
παρατάω τα σύνεργα
κι άεργος
κατηφορίζω κατα κει που σ' έχω φυλαγμένη
ενώπιος ενωπίω
κι ένας καθρέφτης
συλλαβίζει τις ομοιότητες
κάρβουνο και φωτια
κι αέρας
κι η θάλασσα παραμονεύει
οδηγούμεθα με μαθηματικη ακρίβεια στην αποτέφρωση
και μ' αρέσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: