ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
ή-ταν, ένα παραμύθι...
Ολοκαύτωμα...
Αποκαϊδια, αίμα και στάχτη
Λάσπη γενετησιουργός
Αν δεν μπορεις ή δεν αντέχεις να λερώσεις τα χέρια σου αποχώρησε.
Αν πάλι γνωρίζεις πως χτίζεται η γέφυρα δώσμου τα σχέδια
Αν ξέρεις να παίξεις μουσική, έστω, διασκέδασε κείνον που χτίζει
Αν ξέρεις να πλέκεις, φτιάξε σχοινιά χρειαζούμενα
να ράβεις, φτιάξε πανια για τ απέναντι πλεούμενο
να μιλάς, πες μου μια ιστορία να κοιμηθω
ν' ακούς, σώπασε...
Μα αν πάλι μπορεις να κάνεις με την αναπνοη σου τα πανιά να φουσκώνουν
Τότε...
Τότε θα σε φυλάξω στην τσέπη μου
κι εγω θα σε κουβαλήσω απέναντι
κι όταν τρίξουνε τ άρμενα
και ξεκολλήσει το πλεούμενο απ τη λάσπη
μπορεις αν θες να επιστρέψεις στη μάνα σου τη θάλασσα
Μόνο ότι κι αν μπορείς
πάρτο απόφαση
ή θα μετέχεις
ή θα απέχεις απ το ταξίδι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου