της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

μεταίχμιο

η πόρτα δεν είχε κλειδαρια
μήτε μεντεσέδες
δεν άνοιγε
μήτε έκλεινε
ήταν εκει
ή δεν ήταν
την έβλεπε κανεις
ή όχι
στημένη στο μεταίχμιο
καθένας την λογάριαζε
όπως μπορούσε
μπες
βγες
μα μονάχα 
όποιος κουβαλούσε μέσα του τη σπίθα
μπορούσε να περάσει το κατώφλι
και κατα πώς του έπρεπε
ανοιγόταν στ' ανοιχτα
ή σκήνωνε 
σ' αμουδερη αγκαλια
και στην δίδυμη μετώπη
απ' όπου κι αν το κοιτούσες
ένα ξόρκι
με πέντε γράμματα...



6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αναρωτιεμαι ποιος μπορεσε να το σπασει.. εμπνευστηκα.. θα ξαναγυρισω..
ps. ακομα περιμενω

flash είπε...

Τέλειο!
Καλή Ανάσταση ναυτάκι,
με Αγάπη! :)

Εκείνη.. είπε...

Να πω Χρόνια Πολλά;

Θα πω.. :]

Και θα πω επίσης πως αυτές οι λέξεις θα μου άρεσαν πολύ ντυμένες μουσική...

ειδικά αυτό το ξόρκι με τα πέντε γράμματα...

ναί, διάβαζα και άκουγα μουσική..

Ναύτης είπε...

καλησπέρα Σειρήνα,
το ξόρκι αυτο δεν είναι για να σπάσει
προστατεύει όσους περνουν την πόρτα
και την κρατάει ανοιχτή...

πάντα να έχεις έμπνευση!
εδω θα είμαστε

δεν θα περιμένεις για πολυ :)

Ναύτης είπε...

Χριστος Ανέστη
μ' όνειρα αναστημένα
για όλους!

καλησπέρα φλασάκι μου!

Ναύτης είπε...

είναι που έχεις τη μουσικη μέσα σου Εκείνη :)

καλησπέρα!