ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Σάββατο 8 Ιουνίου 2013
απορία
αναρωτήθηκε:
που πήγε κείνο το φιλι, που αργοπόρησε
ποιο νόστο;
ποιο κρεβάτι εξαγόρασε;
κι ανώφελα το ψάχνει στις γωνίες
τις σκονισμένες
σκοτεινες επιθυμίες
σκοτεινες επιθυμίες
εκει
που ένοχα αγκαλιάσματα
πορφυροβάφουνε κραυγες
κι άδεια σκεπάσματα
και το πρωι
ο ήλιος μαστιγώνει με μανία
να εξαγνίσει
όσα η Θάλασσα
δεν μπόραγε να σβήσει,
όλα τα βράδυα που ξοδεύτηκαν
από οργη
κι από ανία...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=X2U4qG1Fq5M
:)
Γ.
Το Φιλί
πάντα πάει
εκεί όπου
το υπόγειο ρεύμα της Ανάγκης
το σπρώχνει
και αν στο μεσοδιάστημα
το αδράξει ένα στόμα
ίσως σκαλώσει εκεί,
αιώνες να κολυμπά
μες στη γνώριμη ανάσα
μιας Ιδιωτικής Θάλασσας...
αλλιώς........
Φύκι γίνεται
με ρίζες
στη φλέβα της Αγωνίας....
Φιλί φιλί σ' ανάστησα
μες στης καρδιάς το αίμα
Κι απ' τη ζωή πήρες ζωή
μες στης ζωής το ψέμα
σ' ευχαριστω καλη μου Γ. :)
τι να σου τάξω
ατίθασο "φιλι"
να σε κρατήσω;
παρηγορια δεν έχει
κι όλα πνιγονται στη θάλασσα καλη μου Κάκια
καλο σου βράδυ! :)
που πανε τα φιλια οταν στεγνωνουν>?
αν δεν τα ξεπλύνει η λήθη
γίνονται στίγματα
tattoo στην ψυχη και το σώμα άσωτε...
καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου