φυσική (και άλλη) ιστορία

τι να ζηλέψει η αγριελιά απ' το φτηνο παρτέρι σου;
τι απ' το φίκο να ζηλέψει τ' αρμυρίκι;
τι να φτουρήσει η αγκαλιά στο ξοδεμένο το νυχτέρι σου;
πώς να το σώσεις το παιδί που τό 'πνιξες στη φρίκη;

τι να ζηλέψει ο αητός απ' το παγώνι στο σαλόνι σου;
θες απ' τη μύγα να ζηλέψει το μελίσσι;
να φοβηθεί την κατσιασμένη γάτα στο μπαλκόνι σου
η τίγρη πού' θρεψες κρυφά και τώρα έχεις χαρίσει;

πως να ζηλέψει η θάλασσα τούτο το ποτηράκι σου;
τι απ' το βήχα σου να στέρξει η σοροκάδα;
γελάει το στρείδι του βυθού με τ' ακριβό τσαντάκι σου
τι απ' τη νύχτα σου ν' αντέξει στη λιακάδα;

μόνο εκείνο το σουγιά ζηλεύει το σπαθί μου
κοντυλοφόρο άσβεστο με αίμα για μελάνι
θυμάμαι που τον βούταγες στην ανοιχτή πληγή μου
κι έγραφες "άμα μ' αγαπάς, αυτή η πληγή θα γιάνει"

ανεμομαζώματα...