άνευ πορείας

έχω ανοιχτει σ'ωκεανο

αρχαίο ταξίδι μακρυνο

κι όμως καλα το ξέρω

με μεθυσμένα τα πανια

γουλια και στραβοτιμονια

σωπαίνω κι υποφέρω

μα εσυ σκυφτη στη κουπαστη

με μια φωνη που αν ακουστει

θα σπάσει το τιμόνι

λες το σπαθι σου κεραυνο

που κομματιάζει ένα βουνο

και άσπρο κύμμα υψώνει

ντυμένη η νύχτα στα μαβια

κι η θάλασσα στα μαύρα

τραβάω στο χάρτη μολυβια

να σημαδέψω τα στενα

πού'ν' τα φιλια σου λαύρα

κρεμάω στο άλμπουρο σχοινι

κι αναρωτιέμαι ποια ποινη

μ'έχει στιγματισμένο

ποια φυλακη από φωτια

σε ποιας γοργόνας τη ματια

μ'έχει σφιχτα δεμένο

μα εσυ, μιλας με τα πουλια

και ορμηνεύεις μια βραδια

σιγη του ασυρμάτου

μη και ζηλέψει ο πειρατης

ο Ήλιος ο αλχημιστης

και βγεις στο πέρασμά του

ντυμμένη η θάλασσα χρυσα

κι η νύχτα στο σεντόνι

ας τραγουδήσεις κι άλλη μια

στα κουρασμένα μου αυτια

κι ας σπάσει το τιμόνι!

.

performance

αγάπησες ποτε Φως;
πόθησες διαθλάσεις;
τροχιες διατόντων συνειρμων
αμφιβολίες
που λουφάζουν σε σκιες
κι ο προβολέας
να ψάχνει να στοχεύσει
έργο που γράφεται επι σκηνης
ο Ερωτας
χωρις κείμενα
χωρις καν συναίσθηση
κι η αίσθηση
της πολυδαίδαλης
υπόστασης
μια να σε τραβάει
μια να την τραβας
κι όσο αυτο το μαρτύριο του Σίσυφου
διαρκει στο πάλκο
κι όσο εναλλάσονται οι πρωταγωνιστες
μια ο ένας
μια ο άλλος
μια στη σκηνη
και μία θεατής
αυλαία θα πέσει
μονάχα αν
μαζι υποκλιθούμε
ή μαζι χειροκροτήσουμε...

.

3

ένα άγγιγμα

κι η γλώσσα να κόβει

ξυράφι,

ακονισμένο στη λαδόπετρα της αντοχης

ένα κοίταγμα τολμηρο

σταθερο

σαν αρχαία κολώνα

να μετράει την απόσταση

σε φιλια

ένα φιλι πιο κοντα

δυο πιο πάνω

συνολικη απόσταση

3

χνούδι θυσάνων

κι απο κει

κατηφόρα

περίπλους

με τα μάτια καρφωμένα

στη θάλασσα

ταξίδι

κι η ανάσα

νυχτερινη συναυλία για δύο...

ρώτησες τι κοιτούσα;

.

πειράματα.... (φθινοπωρινα)

σώματα υγρα

δέντρα δίχως τα φύλλα

ο ήχος βροχης

γαλάζιο χρώμα

θάλασσα που θυμώνει

δελφίνι γκρίζο

κρασι και στάρι

φιλι μου φιλντισένιο

κλέβω αράδες

πλάθω ένα στίχο

μετράω τις συλλαβες

πάλι στο πέντε...

εντάξει...

δεν είναι κι άσχημα...

μην σου πω

ότι πάνε και μαζι...

. 

χάϊκου

το βλέμα σου
ζωγραφίζει με φως
χαμόγελο
αναβοσβύνει στο φεγγίτη




.