ένα άγγιγμα
κι η γλώσσα να κόβει
ξυράφι,
ακονισμένο στη λαδόπετρα της αντοχης
ένα κοίταγμα τολμηρο
σταθερο
σαν αρχαία κολώνα
να μετράει την απόσταση
σε φιλια
ένα φιλι πιο κοντα
δυο πιο πάνω
συνολικη απόσταση
3
χνούδι θυσάνων
κι απο κει
κατηφόρα
περίπλους
με τα μάτια καρφωμένα
στη θάλασσα
ταξίδι
κι η ανάσα
νυχτερινη συναυλία για δύο...
ρώτησες τι κοιτούσα;
.
8 σχόλια:
ίσως ρώτησε τί κοιτούσες
επειδή το τί έβλεπες ήταν φανερό..
ίσως..
πολύ ωραίο, ατμοσφαιρικό...
με άριστα το 3 :)))
Καλησπέρα!
Πολύ όμορφο, αισθαντικό...
Πριν απο λίγες εβδομάδες, έλεγα πως μου έχει λείψει ένα πρώτο φιλί...
Αυτή την αίσθηση εννοούσα.
η ρουτίνα ξαναγύρισε και πιά δεν έχω χρόνο για το blog μου, απο το δικό σου όμως θα περνάω συχνά!
Καλό Φθινόπωρο!
Συναυλία για δύο.......με τα τραγούδια να χρωματίζουν τα φιλιά!
Καλημέρα!!!
Επειδή μόλις τώρα διάβαζα για την ορθογραφία των γκρικλις και την αντιστοιχία των γραμμάτων/συμβόλων στην γραφή, δεν πιστεύω αυτό το 3 να σημαίνει ξ ; :) αντί ξυράφι!
Εκεί στην καμπύλη του λαιμού...ωχ...αίμα...παει λερώθηκα...αχ πρωί πρωι...μεσημεριάτικα... :))
Λίγο οινόπνευμα...;λίγο νεράκι....; έστω...λίγο σάλιο...;
:)
Καλημέρα Ναύτη!
φλασάκι,
πάντα ρωτάει γιατι, πώς και τι...
(όχι που δεν ξέρει)
περίεργη φύση αυτα τα δελφίνια..
:)
καλημέρα!
καλο Φθινώπορο Hermine,
κι εγω που έχω ζήσει πρώτα φιλια
με τα ίδια χείλια
πάλι μου λείπουν
κι όλα το ίδιο τ αγαπάω
καλημέρα!
καλημέρα Αγγελούδι,
συναυλίες και συγχορδίες
φιλια
στην καθομιλουμένη
Eva...
κοντά έπεσες... :)
καλο σου απόγευμα!
Δημοσίευση σχολίου