ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011
performance
αγάπησες ποτε Φως;
πόθησες διαθλάσεις;
τροχιες διατόντων συνειρμων
αμφιβολίες
που λουφάζουν σε σκιες
κι ο προβολέας
να ψάχνει να στοχεύσει
έργο που γράφεται επι σκηνης
ο Ερωτας
χωρις κείμενα
χωρις καν συναίσθηση
κι η αίσθηση
της πολυδαίδαλης
υπόστασης
μια να σε τραβάει
μια να την τραβας
κι όσο αυτο το μαρτύριο του Σίσυφου
διαρκει στο πάλκο
κι όσο εναλλάσονται οι πρωταγωνιστες
μια ο ένας
μια ο άλλος
μια στη σκηνη
και μία θεατής
αυλαία θα πέσει
μονάχα αν
μαζι υποκλιθούμε
ή μαζι χειροκροτήσουμε...
.
πόθησες διαθλάσεις;
τροχιες διατόντων συνειρμων
αμφιβολίες
που λουφάζουν σε σκιες
κι ο προβολέας
να ψάχνει να στοχεύσει
έργο που γράφεται επι σκηνης
ο Ερωτας
χωρις κείμενα
χωρις καν συναίσθηση
κι η αίσθηση
της πολυδαίδαλης
υπόστασης
μια να σε τραβάει
μια να την τραβας
κι όσο αυτο το μαρτύριο του Σίσυφου
διαρκει στο πάλκο
κι όσο εναλλάσονται οι πρωταγωνιστες
μια ο ένας
μια ο άλλος
μια στη σκηνη
και μία θεατής
αυλαία θα πέσει
μονάχα αν
μαζι υποκλιθούμε
ή μαζι χειροκροτήσουμε...
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Πρέπει να "γευτείς" τον έρωτα απ' όλες τις πλευρές, να σταθείς και στις δυο μεριές για να τον αξιολογήσεις... πάνω και κάτω από τη σκηνή!
Καλημέρα!
Μπα, ενίοτε κάποιος κατεβάζει αυλαία κι ο άλλος μένει με την απορία...
δηλαδή....
(ποτέ).
το μαρτύριο του Σίσυφου πόσο διαφορετικό θα ήταν αν ήταν η έννοια 'μαζί' και όχι ο Σίσυφος μονάχος του;
επομένως το 'μαζί' που προβάλεις στο μέλλον, προσπάθησε να το φέρεις στο τώρα
βεβαιώς να ξέρεις πως αν το είχες κάνει ήδη αυτό
αυτό δεν θα ήταν ένα από τα πιο όμορφα σου ποιήματα...
το αιώνια αξύμωρο!
έχει ελπίδα να αποκοπεί
από το αιώνια μάταιο;
(ερωτώ)
καλημέρα Angel,
δεν μπορω να αξιολογήσω τον έρωτα
είτε τον νιώθω
είτε όχι
μμπορω να αξιολογήσω όμως την παράσταση...
:)
καλημέρα marco,
και πολυ σωστα το λες
μόνο που εγω δεν μιλάω γενικα...
:)
Ναι, συγγνώμη. Είναι πού μιλούσα κι εγώ ειδικά...
φλασάκι,
αν και στην αρχη σε έχασα
σ'έπιασα στο τέλος... :)
μην ερωτας ρητορικες ερωτήσεις...
καλημέρα σου!
ήθελα να πω οτι δυο θα τα κατάφερναν πολύ καλύτερα :)
δεν θα τους έκανε ό,τι ήθελε ένας παλιοβράχος :p
εντάξει..
αλλά, γιατί με χάνεις;
:)
υ.γ. αυτό το 'κόλλημα' με τις ρητορικές εσύ το έχεις και μια αγγλίδα φιλόλογος που ξέρω.. και όσο να πεις, δεν έχετε καμία σχέση :))
ας υποκλιθούμε τότε
ποτέ δεν μου άρεσαν τα χειροκροτήματα
τα λέμε πάντα
έστω και χωρίς λόγια
ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ, ΟΣΟΙ ΝΙΩΘΟΥΝ ΒΑΘΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΙΗΤΕΣ.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
marco,
εγω στο ειδικα
στο τελικα εσυ
που λέει και το άσμα...
καλο σου βράδυ φίλε!
meggie,
πάντα!
καλο βράδυ!
Ανώνυμε,
ποιητης δεν είμαι
μπορει και να γινόμουν
αν μ άκουγαν
τ'αυτια που λαχταράω να μ ακούσουν
και να με πιστέψουν
στο μεταξυ
θα συνεχίσω να φωνάζω
έστω και φάλτσα
:)
Δημοσίευση σχολίου