ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011
απλα λέξεις...
λέξεις απλές
χρωματιστα ριγμένες σε καμβάδες
λουσμένες φως σαν εξωκκλήσι στις Κυκλάδες
όταν τις λες
λέξεις γυμνες
στριφογυρνάνε ιδρωμένες στο κρεβάτι
κανουν τη νύχτα στου κορμιου σου το παλάτι
επιδρομες
είναι τα λόγια σήμαντρα και τραίνα
καράβια κόκκινα, ανάσες της φωτιας
όταν τα λες σ'εκείνον που αγαπάς
φιλιούνται κύματα με βράχια αναμμένα
λέξεις κρυφες
που σε παράξενα ταξίδια ανταμώνουν
και τριβελίζουνε και κλαίνε και θυμώνουν
που δεν τις λες
λέξεις βαριες
άσπρες κολώνες που ακουμπάει ο Παρθενώνας
φιλια ανάλαφρα απ'τα χείλια της Γοργόνας
όταν τις θες
είναι τα λόγια σήμαντρα και τραίνα
καράβια κόκκινα, ανάσες της φωτιας
όταν σ'ακούει εκείνος που αγαπάς
φιλιούνται κύματα με βράχια αναμμένα
:)
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Tι όμορφο!!
C:
ηδονή'
όταν οι λέξεις και τα φιλιά συναντιούνται...
καλημέρα.
είναι Kat?
δεν ξέρω, μου βγήκε μονορούφι σε μια στιγμη...
από ένα παιχνίδι...
καλημέρα!
ηδονη;
χμ, ναι, είναι!
καλημέρα Summertime B.
ρωτάς αν είναι όμορφο;
:)))
υ.γ. φαντάσου να το τραγουδάει
ο Παυλίδης..
μου έχει κόψει την ανάσα από τις πρώτες γραμμές
τότε που φαντάστηκα
μιαν απέραντη παραλία γεμάτη πολύχρωμα βότσαλα :)
ίσως γιατί το 'χρωματιστά ριγμένες' ακολουθήθηκε από τη λέξη Κυκλάδες :))
ποιος ξέρει;
τί σου είναι οι λέξεις ε;
:)
φλασάκι μου,
μην ιεροσυλεις... :)
εμένα μου αρκει να το μουρμουρίζουνε χείλια που μ'αγαπάνε...
που αγαπάνε, κι αυτο μου φτάνει
τα υπόλοιπα είναι ματαιοδοξίες
βότσαλα σκεφτόμουνα κι εγω...
τι σου είναι οι άτιμες οι λέξεις...
αξία έχουνε όταν καταφέρεις να τις απιθώσεις εκει που πρέπει...
καλημέρα!
Α! τι χαμογελάκι είναι αυτό;!
Μου αρέσει πολύ το ρεφρέν, πρόκειται πράγματι για τραγούδι!
επίσης φιλούνται κύματα με κάρβουνα αναμμένα!! :)
Όμορφη Κυριακή!
καλησπέρα nina!
εν'αρχη κάρβουνα έγραφε
αλλα δεν μ'άρεσε
τα βράχια είναι πάντα κοντύτερα...
απ' την άλλη θα πεις
ανάβουν τα βράχια;
ε, ανάβουν σου λέω...
το χαμογελάκι;
α, είναι συνθηματικο... :)
καλο απόγευμα!
Απλά κύματα που παφλάζουν στο σκαρί μας.
σημαντικη απλότητα Γουίκα.
καλημέρα!
απνευστί εγράφη λοιπόν,
αναμενόμενο,
έτσι απλά ανασαίνεις
σ'ευχαριστώ
καλημέρα meggie,
μου έχει μείνει απ'τα μακροβούτια φαίνεται...
:)
κλασσικά όμορφο κείμενο!
-σήμερα ξεσκόνιζα κάτι αναρτήσεις μου και είδα κάτι κομμεντς σου, που δεν είχα προσέξει. Ευχαριστώ και πάλι :)
:)
Oργασμός...
Ποιητικός, καλλιτεχνικός η άλλος το ψάχνω...
Μια σταγόνα οίστρου έσταξε μέσα μου.
Καιρός να πιάσω και πάλι τα πινέλα...
Καλημέρα...
Mak,
"αχρείαστα" νά'ναι
καλο σου βράδυ!
ο οργασμός ο αληθινος
είναι πολυδιάστατος Λιακάδα
στα πινέλα εσυ
στα πανια εγω
αν κοινώνησες έμπνευση απ το φτωχο ενυδρείο... μπράβο του!
καλο σου βράδυ!
:)
Οι λέξεις μεταφράζουν τη σκέψη μας.Οταν ο νους είναι δυνατός εκπέμπονται σκέψεις και φτάνουν ως κύματα σε άλλα μυαλά, σε άλλες ψυχές ανοιχτές και ευαίσθητες σε εμπειρίες όχι και τόσο ρεαλιστικές.Πολύ συναίσθημα που ρέει και διαχέεται γύρω.
Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει πραγματική επικοινωνία και αντίληψη της κατάστασης.
Ωραία και δυσεύρετη εμπειρία.
"Λόγια σήμαντρα και τραίνα"
ωραίος στίχος.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
καλημέρα Ανώνυμε,
λέξεις, σκέψεις, συναισθήματα, ψυχη, εμπειρίες, φως, χρώματα, σκοτάδι, επιθυμίες, επι-κοινωνία, αντίληψη, ταξίδια...
όταν οι λέξεις ακουμπάνε μυαλα και ψυχες, εκπληρώνουν την υπαρξή τους...
δυσεύρετη η εμπειρία
ναι
σ' ευχαριστω για την παρέα
Δημοσίευση σχολίου