αλαργινο...

κρυφη κραυγη, στη νότα που ανέμισε

στα ύφαλα κρυμμένη μια ανάσα

σ' όσα δεν λέω μια αδιόρατη πληγη

ένα χαμόγελο που τό 'πιασα στα πράσα

πίσω απ' τα δόντια ένα "έλα" που φοβάται

κάτω απ' το κύμα ο βυθος που με καλει

κείνη η νύχτα που κορόϊδεψα το Σύμπαν

έρχεται πίσω να μου πάρει το φιλι

κι αν αλαργέψαμε απ τ' άγρια πελάγη

κι αγαπηθήκαμε στου φλοίσβου τον ρυθμο

στο μαύρο κύμμα θ' ανταμώσουμε ένα βράδυ

γυμνοι απ' τ' άχρηστα, 

εσυ κι εγω....