ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010
χημεία στίξης...
σαν χρώμα
ν'απλωθεις στον φρέσκο καμβα
ν'αγγαλιάσεις ό,τι τοπίο μαζι ποθήσαμε
κι ό,τι αδικήσαμε με λόγους ή με πράξεις
να εξιλεώσεις
στα φιλια σου
τα κοκκινορουμπινια
στις υποθαλάσσιες ατραπους
σα τις μικρες φλεβίτσες
στου χεριου το κλείδωμα
σαν τα πράσινα ξεφτίσματα των δέντρων
να εναρμονιστεις
με το αλαφροπέταγμα της ψυχης
με την υπερωκεάνια πορεία των τραγουδιων
με το τρίξιμο της αντιρίδας στην καδένα
να γίνεις σύννεφα
πονηρα
κι ερωτοφτιαγμένα
χωρις σημεία στίξης
τέλος
αρχή
τέλος
αρχη
.
ν'απλωθεις στον φρέσκο καμβα
ν'αγγαλιάσεις ό,τι τοπίο μαζι ποθήσαμε
κι ό,τι αδικήσαμε με λόγους ή με πράξεις
να εξιλεώσεις
στα φιλια σου
τα κοκκινορουμπινια
στις υποθαλάσσιες ατραπους
σα τις μικρες φλεβίτσες
στου χεριου το κλείδωμα
σαν τα πράσινα ξεφτίσματα των δέντρων
να εναρμονιστεις
με το αλαφροπέταγμα της ψυχης
με την υπερωκεάνια πορεία των τραγουδιων
με το τρίξιμο της αντιρίδας στην καδένα
να γίνεις σύννεφα
πονηρα
κι ερωτοφτιαγμένα
χωρις σημεία στίξης
τέλος
αρχή
τέλος
αρχη
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
35 σχόλια:
ευφυέστατος τίτλος...
και καταπληκτικό περιεχόμενο.
πολλές φορές πρέπει απλά να αφηνόμαστε στον έρωτα...να ξεχνάμε το παρελθόν και να μην σχεδιάζουμε συνεχώς το μέλλον. απλά να κλείνουμε τα μάτια μας και να παρασυρόμαστε...
αυτό σκέφτηκα όταν το διάβασα. ^ :Ρ
καλησπέρα Έφηβη,
καλα έκανες και το σκέφτηκες
αφου σου ξύπνησε κάτι δικο σου
καλο θά'ναι
:)
νά'σαι καλα!
Κάθε φορά που διαβάζω κείμενό σου, έρχονται εικόνες στα μάτια μου :
...με το αλαφροπέταγμα της ψυχής
με την υπερωκεάνια πορεία των τραγουδιών
με το τρίξιμο της αντιρίδας στην καδένα
να γίνεις σύννεφα
πονηρά
κι ερωτοφτιαγμένα
χωρίς σημεία στίξης
τέλος
αρχή
τέλος
αρχή....
ταξίδια σ' άλλες θάλασσες...
να' σαι καλά!!!
:))
Ειναι εύφλεκτο το χρώμα που χρησιμοποιεί η Θαλασσα των Συναισθηματων για να συνθεσει εικονες στον καμβά της....
σκισμένο ύφασμα μισοτελειωμενης ζωγραφιας παντα...
κειμενο που αιωρείται αναμεσα στη φθορα και στην αφθαρσία....
κάτι λειπει..
παντα..
το ψαχνω καθε που διαβαζω κείμενά σου...
δεν το βρίσκω κι αυτο με ανακουφίζει,
γιατι μου δίνει κίνητρο να ερχομαι....
Βουτιές φιλιά...... στο εύφλεκτο κύμα της γραφής σου.....
liouska καλημέρα,
όμορφα ταξίδια να είναι
ξεκούραστα
μοσχοβολιστα
χρωματιστα
λέφτερα
νά'σαι καλα
Κάκια,
τα σχόλιά σου είναι αναρτήσεις από μόνα τους
σ'ευχαριστω που στολίζεις το ενυδρείο κάθε φορα...
νά'σαι καλα!
Πόσοι τολμούν να εξιλεώσουν αδικίες και πίκρες στα φιλιά τους? Μακάρι να τολμούσαν...(υπέροχη φράση...)
Εκεινα τα απλωμένα χέρια έμοιαζαν με τις φωνές που πήρε ο άνεμος. Το αναφυλητό της καρδιάς δεν στάθηκε σε κάνενα εμπόδιο. Ήξερε πως να πιάνει λιμάνι στα χείλη που μισάνοιχτα παντα περιμένουν το φιλί.
kovo voltes,
όσοι ξέρουν
κι όσοι με φόβο τό'χουν τολμήσει
κι οι τρελλοι...
καλημέρα σου!
Γουίκα,
τα χείλια είναι πανια
και τα χέρια τιμόνι
κι η καρδια ο ούριος
που πάντα θα μας ταξιδεύει...
καλημέρα
όταν υπάρχει χημεία..τότε αυτό είναι από μόνο του ένα σημείο..δεν χρειάζονται άλλα!
καλό ξημέρωμα
Κάθε τέλος και μία αρχή?
Λατρεύω την έμφαση στο κόκκινο!
Καλησπέρα!!!
καλησπέρα Anael,
κι όμως καλη μου
χρειάζονται πολλα ακόμη...
πολλα!
Αγγελούδι καλησπέρα,
πολυ θα τό'θελα
μα δεν είναι έτσι
κρατάει πιο πολυ το τέλος
απ τις αρχες
κι εμεις αδύναμοι
παρακολουθούμε
όμως η ψυχη όσων αγαπάνε πραγματικα
το τέλος δε το φοβάται
μόνο τη λήθη
μόνο αυτη
Όταν κάτι τελειώνει, πάντα ξεκινάεο κάτι άλλο.. Και μακάρι να 'χουμε όλοι τα κότσια να κάνουμε όσα τόσο όμορφα περιέγραψες.. Μακάρι..
Καλή σου νύχτα!
Στο "τέλος" γράφεις την ιστορία σου.
Δεν υπάρχει άλλη Αρχή, δεν υπάρχει άλλη ιστορία, δεν υπάρχει άλλη ζωή. Στο "τέλος" τελειώνεις...
πολύ πιθανόν και χαρούμενος που ... τελείωσες πια
τα λέμε
να ζητάς και τέλος και αρχή από το ίδιο πρόσωπο
αυτό είναι χημεία!
δεν χορταίνω να το διαβάζω το συγκεκρμένο.. να το ταξιδεύω..
από την αρχή στο τέλος και πάλι πίσω...
χωρίς σημεία.. χωρίς δισταγμό
να ταξιδέυεις!
καλημέρα!
τελικα αυτη η ανάρτηση προφητικη μου βγήκε....
με έναν περίεργο σχεδον διεστραμένο τρόπο...
ας είναι...
καλημέρα tsouxtra,
δεν θέλει κότσια
καρδια θέλει και ψυχη
και φόβο
αυτα φτάνουν
meggie,
τι να σου πω
αφου από την πολυ χαρα
λέω να κάνω ένα πάρτυ...
:)))
Φλασάκι μου,
καμμια φορα συμβαίνουν και χωρις να τα ζητας
μα το κακο είναι να τα ζητας
και να μένουν στ'αζήτητα...
καλημέρα σου!
πρώτη καλεσμένη εγώ ε;;
μην με ξεχάσεις
ααα ναυτάκι μου
αυτό δεν είναι χημεία!
:)))
και για αυτό που λες πιο πάνω..
έχω να πω πως η ανάρτηση κατι διεστραμένο το είχε από την αρχή :)
και θα εξηγηθώ :))
μα είναι φωτογραφία αυτή για κάτι τόσο όμορφο, παραστατικό, χρωματιστό, τρυφερό, ταξιδιάρικο, ερωτικό, αισθησιακό...
και άλλα να πω;;
όχι! γιατί μπορώ!!!
:)
meggie,
δεν το συζητω
άλλωστε προγραμματίζεται το πάρτυ του ενυδρείου για τους 100 λαθρεπιβάτες...
οσονούπω...
ποιο δεν είναι χημεία Φλασάκι μου;
όσο για τη φτογραφία
μια χαρα είναι
πρέπει να ισσοροπει το συναίσθημα...
αλλιως γίνεται σκόνη και χάνεται
κι εγω το θέλω ζωντανο
αναλείωτο
να με σιγοκαίει
να με φουντώνει
να με δροσίζει
να με ανεβάζει
να με ταξιδεύει...
:)
αυτό που λες κι εσύ...
αυτά που ζητάς
να μένουν στ' αζήτητα...
αυτό ΔΕΝ είναι χημεία..
σαφώς!
καλό βράδυ
:)
Κάθε φορά με συνεπαίρνουν ευχάριστα τα ταξίδια του μυαλού σου
τόσο χρωματιστά, φλογερά φουρτουνιασμένα!
Καλό βράδυ με θαλασσινά @@
Φλασάκι,
χημεία είναι όλα
κι αυτα και κείνα
και φυσικη
και φιλοσοφία
όλα είναι στο παιχνίδι
στο ταξίδι...
καλο σου βράδυ
zoyzoy,
νά'σαι καλα!
τό'παμε άλλωστε
τα χρώματα είναι η ψυχη μας μ άλλα λόγια...
καλησπέρα
Χημεία και καμβάς και ζάχαρη από χρώμα ουράνιο
τα στοιχεία της φύσης στο φιλί να φύονται
κι ένα ούριο αεράκι στης γαλήνης την απόχρωση
να δαμάζει την αρχή με το τέλος σαν ξεχασμένο ζευγάρι αιώνιας ζωής
να σου πω εσενα νεαρα...
γιατι σταμάτησες να γράφεις;
ε;
εγω πως να ανταποδώσω τέτοια σχόλια;
ε;
νά'σαι καλα nina!
Μου 'ταξες ταξιδι να με πας...
πού είναι ο χορός?..
ήρθα..
ελειπε..
θα ξαναρθω με το πρωτο κύμα!..
Καλημερες με φιλιά...
καλημέρα Κάκια,
ο χορος είναι στο δελφίνι
από λάθος μπήκε εδω...
καλημέρα!
Good job. I'm definitely going to bookmark you!
θενκς,
μπουκ-μαρκ μη
ντεφι-νετ-λι
ωφ κωρς
ενη γουέϊ
χαβ ε νάϊς ντέϋ
Δημοσίευση σχολίου