ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
τζόγος(;)
είμαι εδω
είμαι εκει
πού είμαι;
σαν τον παππα, το ρήγα
σε παιχνίδι πλανόδιων σαλτιμπάγκων
πάνω σε αυτοσχέδιο τραπέζι από χαρτόνια
σ'ένα σοκάκι
είμαι εδω;
είμαι εκει;
σαν σφαίρα σημαδεμένη
σε περίστροφο ρώσικης ρουλέτας
ένα κλικ διαφορα
κι ο κόκκορας όρθιος
είμαι εκει
κι εδω
που είμαι;
μην ποντάρεις
δεν έχει ρίσκο το παιχνίδι
και δεν πληρώνει απόδοση
ξέρεις ποιο χαρτι ν'ανοίξεις
ποια θαλάμη με περιέχει
όσο για το τρόπαιο
χάρισμά σου απ την αρχη τό'χες
γι αυτο μην παίζεις
δεν χρειάζεται
το παιχνίδι άλλωστε, είναι στημένο...
.
είμαι εκει
πού είμαι;
σαν τον παππα, το ρήγα
σε παιχνίδι πλανόδιων σαλτιμπάγκων
πάνω σε αυτοσχέδιο τραπέζι από χαρτόνια
σ'ένα σοκάκι
είμαι εδω;
είμαι εκει;
σαν σφαίρα σημαδεμένη
σε περίστροφο ρώσικης ρουλέτας
ένα κλικ διαφορα
κι ο κόκκορας όρθιος
είμαι εκει
κι εδω
που είμαι;
μην ποντάρεις
δεν έχει ρίσκο το παιχνίδι
και δεν πληρώνει απόδοση
ξέρεις ποιο χαρτι ν'ανοίξεις
ποια θαλάμη με περιέχει
όσο για το τρόπαιο
χάρισμά σου απ την αρχη τό'χες
γι αυτο μην παίζεις
δεν χρειάζεται
το παιχνίδι άλλωστε, είναι στημένο...
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
δε βαρεθηκες να μην εχεις το τροπαιο? δε βαρεθηκες να σου ανοιγουνε οι αλλοι τα χαρτια?
Στημένο το παιχνίδι ε; Ετσι εξηγείται!
Mak καλη μου,
δεν είπα πως είναι άδεια η τροπαιοθήκη μου...
ούτε πως είμαι κανενος το τρόπαιο
κι ούτε άλλους έχω σαν τέτοιο
αν με ρωτας αν βαρέθηκα να κυνηγάω τις ουτοπίες μου, η απάντηση είναι:
όχι
όσο για τα χαρτια, δεν με πειράζει να τα ανοίγουν άλλοι
που ξέρεις; μπορει εγω να μοιράζω...
καλο σου βράδυ!
Coulita! :)
μπορει και να μπλοφάρω όμως... ;)
Πάντα υπάρχει ρίσκο, ακόμα και σε στημένο παιχνίδι. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα προκύψει ως την τελευταία στιγμή
:)
σωστο κι αυτο Eva ;)
καλο ξημέρωμα!
πότε από την μια πλευρά βρισκόμαστε και πότε από την άλλη… σημασία έχει να μάθουμε να παίζουμε σωστά και τίμια…
Αφιερωμενο...
από αυτα που εχω στο συρταρι μου ακομα:
Πήρε ο άνεμος τα ζάρια μας στα χέρια του
και τις Ζωές μας ποντάρει στους Τυφώνες...
έμπνιξε η σκόνη τ' άγρια καλοκαίρια του
και τυφλούς μας κατατρέχει στους Αιώνες...
Έριξε η Μοίρα υγρές τις Αλχημειες της
πάνω στον τσόχα που ο Έρωτας μπλοφάρει...
Έτυχε εξάρες η Καρδιά στις Αδυναμίες της
και στη Ρουλέτα κέρδισε το Φεγγάρι!
Φιλι.... ποτέ δεν είναι ΣΤημενο το Παιχνίδι...
η θαλασσα που ΔΕΝ προβλεπεται το μαρτυρησε!!!
Κάκια...
το παιχνίδι ας είναι
εμεις να μην είμαστε...
σ'ευχαριστω πολυ!!!
νά'σαι καλα Ποιήτρια!
Όταν η τύχη παίζει παιχνίδια ζωής,
εμπιστεύεται τον εαυτό της
και δεν παίζει στην ...τύχη!
(μπορούμε να κάνουμε το ίδιο!)
Λυχνάρι,
σωστα και τίμια λες
μα τότε δεν έχει τύχη το παιχνίδι
όλοι κερδίζουν...
καλημέρα!
:)
κι η εμπιστοσύνη έχει το ρίσκο της
ακόμη και στον εαυτο μας...
καλημέρα Ανακρίτρια!
γι'αυτό και τα δικά μου παιχνίδια φροντίζω πάντα να τα "στήνω" εγώ..
(όχι πως πιάνει πάντα, αλλά λέμε τώρα..)
καλημέρα Εκείνη,
έχει μια γοητεία το να "στήνεις" ένα παιχνίδι, φυσικα όπως το λες, ακόμη κι έτσι, τίποτε δεν σου εγγυάται το αποτέλεσμα...
αλλα πάλι, αυτη είναι κι η μαγεία του παιχνιδιου...
:)
Δημοσίευση σχολίου