ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
to the last drop...
.
βράδυ θα κάτσω να σε πιω σ’ ένα πικρό μεθύσι
μ’ ένα συνάφι αγέρωχο στο σπίρτο χαρισμένο
τυφλός βαρκάρης να με πάει κι απέ να με γυρίσει
κι ένα τσιγάρο άσβηστο στα χείλια καρφωμένο
νύχτα θα ρίχνω στο γυαλί και μέρα θα βυζαίνω
θάλασσα που αντάριασε στα ύφαλα και βράζει
σημείωμα ανορθόγραφο στον τοίχο κρεμασμένο
«ντύσου αν έρθεις να με βρεις, ξυρίζει το μπουγάζι»
δέκα μποτίλιες λάβδανο, πενήντα μαύρο ρούμι
μια δαχτυλήθρα βάλσαμο κι ογδόντα άγριο τσάι
μεθάω μ’ έναν αρχάγγελο σε σκοτεινό μπουντρούμι
το μπάρκο αυτό που διάλεξα, άλλος δε το νογάει
βράδυ θα κάτσω να σε πιω σ’ ένα πικρό μεθύσι
θα μεταλάβω της ψυχής αρχαία κοινωνία
στο λαβομάνο ένα φιλί στερνό θα σού’ χω αφήσει
κι έτσι πιωμένος θ’ ανοιχτώ στην πλάτη καρχαρία
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
λες πως όσοι δεν ξέρουν καλό κολύμπι να φορέσουν το σωσίβιό τους.
καλό κολύμπι ξέρω, μα το σωσίβιο το χρειάστηκα… με μάγεψε τούτο που διάβασα και να πνιγώ κόντεψα, ξεχνώντας πως μέσα στο υγρό στοιχείο βρίσκομαι…
νογάει Ναύτη μου ο καθένας το δικό του .. μπάρκο,
όπως εγώ νογάω τη φωτογραφία ..
τόσο, μα τόσο οικεία
:)
έχεις ναυαγοσώστη τη καρδια σου Λυχνάρι, δεν έχεις ανάγκη
καλή σου μέρα!
meggie,
έτσι είναι
όσο για τη φωτογραφία...
να τραβήξουμε μια αληθινη κανένα βράδυ
δύσκολη η παρέα για τέτοιο μεθύσι
καλο μεσημέρι!
:)
Και το μεθύσι σου μαγευτικό Ναύτη!
Με μέθυσες με τους στίχους και
μια ζάλη τη νιώθω:))
Τα θαλασσινά μου ζεστά φιλιά!
Ωραίο τραγούδι θα γινόταν αυτό (κι αυτο το λεω για καλό ,γιατί "ακούγεται" και η μουσική μέσα του.
Αφού άφησες στο λαβομάνο ένα φιλί αν βάλεις το α πίσω από το ν,θα έρθει ναύτη να σε βρει και ας ξυρίζει το μπουγάζι.
όμορφα της μέθης και της ζάλης τα ποιήματα και μετριάζουν κάπως τον πόνο της ψυχής..το λάβδανο δεν είναι αρκετό
καλό βράδυ
zoyzoy καλημέρα,
εσυ είσαι πιο κοντα στη θάλασσα
βούτηξε και για μένα
φιλια!
ναι, νά'ναι μεθυστικη μόνο
καλημέρα Τάκη
πριγκήπισσα,
κι αν δεν έρθει
δεν την αδικω
το μπάρκο αυτο είναι για λίγους
και το καράβι
σαπιοκάραβο
καλο σου μεσημέρι!
νύχτα θα ρίχνω στο γυαλί και μέρα θα βυζαίνω
Υπέροχος και υπέροχα αισιόδοξος στίχος!
Πρώτο φιλί!
Καλημέρας!
διακρινω τάσεις φυγής..
και δεν μ'αρέσει!
αντίθετα μου αρέσει τρελά
το κόντρα μπουγάζι!!!
επίσης προτιμώ τις τσάρκες στις πλάτες δελφινιών
από κείνα που ταξιδεύουν δυο δυο στα γύρω νησιά ;)
και θέσεις ευρύχωρες με κάθε έννοια έχουν..
και πλεύσεις ασφαλείας υπόσχονται μα και πτήσεις αδρεναλίνης,
ακόμα και άπνευστες βουτιές ;)
γιατί να προτιμήσω έναν συμβατικό καρχαρία;;
μήπως δεν έχω συνάλλαγμα για τα εισιτήρια; έχω!
παρόλες τις ενστάσει όμως :p
το ταξίδι ήταν υπέροχο!!!
και σε μουσική και σε στίχους!
το ακούω από Παπακωνσταντίνου..
από Θηβαίο μου αρέσει καλύτερα....
αλλά θα πρέπει να ακούσω και τη δική οσυ φωνή πρωτού αποφασίσω! ;)
Καλημέρα!!!
:)
λοιπον Eva,
πρώτη διέκρινες τη γραμμη αυτη...
συνήθως "κρύβω" μια γραμμη ή μια λέξη μέσα στα κείμενα, ή στους τίτλους...
αυτη τη φορα τη βρήκες εσυ
καλο μεσημέρι Κυριακης!
καλο μου Flashάκι,
μεσθυσμένο ταξίδι στην πλάτη καρχαρια δεν είναι συμβατικο... είναι;
φυγη; μπα, ταξίδι; ναι
όσο για τη φωνη...
τι να σου πω τώρα;
ότι τρώω τον Παπακωσταντίνου και το Θηβαίο λάχανο;
ε, δεν θα στο πω...
:)
νά'σαι καλα φλασάκι μου
φιλια σου!
Υπέροχο Ναύτη...πραγματικά
συμφωνώ και με τον Τάκη
Φαίδρα,
από σένα αυτο είναι σημαντικη φιλοφρόνηση!
μουσικες κάνουνε οι ψυχες μας
όταν χτυπάνε τοίχους
ή τα φτερα τους...
τα σέβη μου
:)
Υπέροχη ρίμα!
Σ'ευχαριστω Στρατή!
καλημέρες
Δημοσίευση σχολίου