υγρο στοιχειό

στα μάτια

θάλασσα

αγάπη άσκοπα χάλασα

στα όνειρα

και θεωρίες

και σκοτάδι

και φως

και μια σιωπή παράξενη

να ψιθυρίζει

ποιο είναι τ'όνομά σου;

χωρίς αυτό

πιο φάλτσα τραγουδάω

στα χείλια

θάλασσα φιλι

κι αυτο το χάλασα

στις καληνύχτες

και σημάδια

και πέτρες

κι ακροβασίες στη σανίδα

κι ένας καιρός μισότρελλος

να ψάχνει

αλήθεια,

ποιο είναι τ'όνομά σου;

χωρις αυτο

δεν βγαίνει ο στίχος

απ το κελι

στα πόδια

θάλασσα

κι οι νότες

που άδικα χάλασα
σε άσωτες τροχιες 
των επιθυμιών
να σε φωνάζω Φως ;
δεν πάω εγω να σε γεράσω
εσυ ξανα να με γεννήσεις
να ξαναγεννηθεις
ν'ανοίξεις την κάνουλα
με μάτια όλο θάλασσα
και φλόγινα φιλια
και πόδια από σεντέφι
ν'ανοίξεις
κι άσε να τρέξει το νερο
που όσο κι αν χάλασα
φτάνει
φτάνει αυτο που έσωσα
σα θάλασσα
τα λόγια σου να πλυμμηρήσει