Contradiction

φανερωμένα μυστικα
κι αλήθειες μου κρυμμένες
ρίχνω στο χέρι μια σπρωξια
και κάνει ο στίχος μια βουτια
σε θάλασσες πνιγμένες

ρηχο πηγάδι αδειανο
και στέρνα μου γεμάτη
πως να γεμίσω το κενο
πού 'γινε η τρέλλα μου βουνο
μα δεν χωράει το Κάτι

μεταξωτα σκεπάσματα
και στρώμα απ' αγκάθι
παγώνω στα χαλάσματα
καίγομαι στ' αποσπάσματα
που αγάπησα τα λάθη

φίλε μου, εφιάλτη μου
κι Όνειρο μεθυσμένο
βάζω φωτια στα πάθη μου
και με το τρίτο μάτι μου
διαβάζω το γραμμένο

σύνορο απροσπέλαστο
και Πύλη μου ανοιγμένη
βουτάω και πάλι στο βυθο
μα μην τρομάξεις κι αν χαθω
Αγάπη μου, Ειμαρμένη