νίψον ανομήματα

λεκιάζει η νύχτα τα μάτια
κι έπειτα
το πρωί
επανέρχεται το σκοτάδι
στον επαϊοντα καθρέφτη
βυσσοδομεί το φως χωρίς έλεος
στην εταζέρα ένα μπουκάλι γεμάτο βότσαλα
ένα ξυράφι
σαπούνι
τα χέρια στην πορσελάνη
σε πρώτο πλάνο
ακούω τ' όνειρο, που δεν απόσωσε
κι ο νόστος του λέει:
-θα σε νηστέψω πάλι και σήμερα
ως το βράδυ
κι αύριο πρωί
θ' ακολουθήσω το νερό
που έμπλεο αμυχών
ξεπλένει αγόγγυστα
τις νυχτερινές μας συνήθειες...