ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011
καραντίνα
παντιέρα κίτρινη κρεμάω στον ιστο
και παρακάτω οι κεραίες αλυχτάνε
βράδυ απάνθρωπο, ιδρωμένο, τροπικο
αλήτες γλάροι στη κουβέρτα ξενυχτάνε
λάγνο το κύμα κι η αλήθεια ένα φτερο
πλεχτο από σίδερο, που κόφτει και πονάει
στον πέρα μώλο στήσαν μάγισσες χορο
κι η καραντίνα μιαν αντίρρηση κρατάει
σα γαϊτανάκι τύλιξε το πούσι την μιλια
κι ένα βαρύδι έταξε η θάλασσα στα χέρια
χέρσα συγγνώμη σα μια άκαρπη ελια
κει που ζευγάρωνε η αυγη με τα μαχαίρια
σημαία χρώμα κίτρινο και θέρμη φυλακης
κι η καραντίνα πού'φτιαξα να με περιγελάει
φουντάρω στο αδύνατο μιας νότας μαγικης
κείνης που αναδύεται όταν ο βράχος σπάει
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Καλησπέρα!
Είπα να ρίξω μια ματιά και πήρα κέρασμα!
Πολύ ατμοσφαιρική δουλειά! Μια βουτιά που δίνει αίσθηση κάθαρσης κι απελευθέρωσης...Έτσι θα ήθελα να την δώ, αν και η ατμόσφαιρα είναι απαισιόδοξη.
Μ' άρεσε ο στίχος "...Κι η καραντίνα που΄φτιαξα να με περιγελάει...".
ήρθα κι εγώ χαρά χαρούμενη απ τις διακοπές να μπω να διαβάσω και σε βλέπω μια μες στη μουτζούρα και μια σε καραντίνα, τι να πω;
:)
ωραία η καραντίνα, σαν ποίημα όχι σαν κατάσταση, μην τρελαθούμε...:))
όσο για τη μουτζούρα, αν δεν βοηθήσει ο Νιαγάρας για δοκίμασε μια καλή μπουγάδα στη μπανιέρα :) (αστειεύομαι)
Καλό χειμώνα!
καλησπέρα Hermine,
αυτο εδω το ενυδρείο
μεγάλο σα θάλασσα
και μικρο σα κολυμπήθρα
είναι το εφαλτήριο
αλλα και το εξαγνιστήριό μου...
(μας)
κι έτσι θα παραμείνει!
καλό σου βράδυ!
Eva,
εσυ δεν έχεις συνηθήσει ακόμη τις ξαφνικες καταιγίδες εδω μέσα...
μην γελαστεις
μετα βγαίνουν ουράνια τόξα
συνήθως...
καλο βράδυ!!
:)
κι η καραντίνα μιαν αντίρρηση κρατάει (!!!!)
κάτι είναι κι αυτό ε;
(όταν θα κοιτάω τη θάλασσα, θα θυμάμαι το στίχο σου)
καλύτερα τέτοιους στίχουν να μην τους θυμάσαι όταν κοιτας τη θάλασσα meggie μου...
καλο βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου