της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ημερο-λόγια

κι εγω
ναι, εγω
που θέλησα ν'αφήσω
ίχνη
πρωτόχναρα
κι έβαλα τα χέρια μου στα κάρβουνα
και στις λάσπες
και τα μάτια μου τά'χα ακουμπησμένα σε χαλάσματα
να δω
να ξεμυτάνε τα βλαστάρια
απ τα πρώτα τα ανοιξιάτικα αγριόχορτα
εγω, που ήπια από πηγες στερεμένες
κι έπινα και δεν έπινα
ώσπου οι πηγες ξεγελιώντουσαν
κι αναβλύζανε
εγω σου λέω
που θέλησα νά'μαι στους πρώτους
που θ'ανακάλυπταν τα μυστικα
στις καλοκαιρινες τροχιες
που ερωτοτροπούσανε στις παραλίες
τότε που με γυμνα πόδια έγραφα πορείες
εγω, ναι,
εγω ο ίδιος
που ξόρκιζα
τις χειμωνιάτικες νύχτες
με φαντασμαγορικα πυροτεχνουργήματα
χρωμάτων υποψίες
και τσαλαπετεινους παραγεμισμένους άχυρα
εγω, πού 'βαλα πλάτη
να κρατήσω πόρτες ανοιχτες
και εξαγόρασα την ευδαιμονία των στιγμων
που ήταν φορες που δεν τρύγησα το αφρόγαλα
μόνο περίμενα με ανοιχτο το στόμα
την αλλοπρόσαλη υπεροχη
της τελευταίας σταγόνας να κοινωνήσω
εγω ο φαύλος
ο ανάξιος αγαπητικος της Θάλασσας
εγω που καβάλησα το κύμα
κι έδεσα το Μαϊστρο στη πρυμάτσα μου
που όργωνα
έσπερνα
πότιζα
κι άφηνα το θέρος γι άλλους
που τ' αναφιλητο των σκουριασμένων χορδων της έμπνευσης
το έκανα διθύραμβο
που έγραφα στο σύννεφο
κι είχα μελάνι κύμα
εγω, που έφτιαξα
και λάτρεψα θεους
μόνο για να πατήσω στους όρκους τους
και να δω ψηλότερα
που έπεσα και σηκώθηκα πάλι
εγω ο ίδιος,
που περιγελούσα τα σημάδια μου
το σκοτάδι
το σκόρπισμα
και φυλούσα δυνάμεις
για το απρόοπτο της ξαφνικης νεροποντης
που πάλεψα σε άνισους αγώνες
κι έχασα
μόνο για να δω τη σημασία της ανατροπης
που γύρισα θάλασσες
με τό'να πόδι στο δελφίνι
και τ' άλλο στον καρχαρία
που αψήφισα τη σκοτεινια του βυθου
και κείνος μ' αντάμειψε με μαργαριτάρια
εγω που βρήκα εδέσματα σε σκουπιδότοπους
κι απαρνήθηκα τα τραπέζια με τα κρυστάλλινα ποτήρια
που δεν φοβήθηκα ποτε τη μοναξια
που την έφτυσα στο πρόσωπο
που λάτρεψα το μπλε και το χρυσο και το κόκκινο και το μαύρο
που τραγούδησα φάλτσα στις συναυλίες
που γκρέμισα σύμβολα
απομυθοποίησα είδωλα
πόνεσα
τραυμάτησα
σημάδεψα και σημαδεύτηκα
έκλαψα
γέλασα
ένιωσα και μ'ένιωσαν
έσωσα και σώθηκα
χάθηκα
βρέθηκα
φίλησα και φιλήθηκα
πρόδωσα
προδόθηκα
έγραψα
ξέγραψα
αγάπησα...

τώρα, ακουμπησμένος με τους αγκώνες
στα κάγκελα του μώλου
δεν περιμένω καράβια
δεν έχω ανάγκη ημερολόγια
αυτο το ταξίδι
το καλύτερο
μονάχα μέσα σου θέλω να το κάνω!



14 σχόλια:

Mak. είπε...

A μωρε τι γλυκοοοοοοοοο<3

ΥΓ.θα μπορουσα να ειχα πιο ηρεμη αντιδραση, αλλα ρεε τι γλυκο!!

Summertime Blues είπε...

ω όπως ωραίο!
τελείες και άλλα τέτοια, δεν;;;
καλό απόγευμα.

Nalia είπε...

Teleia kataliksi...
kalispera!

ka-pa είπε...

όμορφο

Guardian Angel είπε...

Να το κάνεις το ταξίδι Ναύτη. Να μας πεις με το δικό σου τρόπο πως το βίωσες κι έτσι να το κάνουμε κι εμείς!
Υπέροχο όπως πάντα!!!
Καλημέρα

kovo voltes... είπε...

Απλά υπέροχο...Απο την αρχή ως το τέλος του...

Ναύτης είπε...

Mak καλή μου,

γλυκο;
απαπα και δε μ'αρέσουν τα ζαχαρωμένα... :))

όμως ξέρω τι εννοεις

σ'ευχαριστω!

:)

Ναύτης είπε...

Καλοκαιρινο Blues,

ο όπως όχι :)
την απάντηση την έχω
την είδα όμως πριν λίγο και στο blog της ka-pa
τυχαιο; ναι...

γράφω όπως σκέφτομαι
χωρις κουτάκια και κανόνες
λυπάμαι που κακοποιω κατα κάποιο τρόπο την Ελληνικη γλώσσα αλλα τι στο καλο, ξέρει πόσο την αγαπάω εκείνη...

είναι άλλωστε η μόνη γλώσσα (απ όσο ξέρω) που έρωτας και αγάπη είναι δύο διαφορετικες λέξεις και έννοιες

δεν βάζω σημεία στίξης παρα μόνο όταν έχουν "νόημα" στο μυαλο και στο κείμενο

κατα τ'άλλα οι λέξεις τρεχαλάνε μονάχες τους κι ο καθένας μας τις τακτοποιει κατα πως το νιώθει...

καλημέρα και σ'ευχαριστω για την παρέα!

:)

Ναύτης είπε...

καλημέρα Nalia,

χαίρομαι που σου άρεσε
το ταξίδι δικαιώνει τον προορισμο
κι όχι το ανάποδο

:)

Ναύτης είπε...

ka-pa,

από σένα είναι σημαντικο κοπλιμέντο αυτο
εικαστικα μιλώντας
το Blog σου είναι όαση...

καλημέρα!

:)

Ναύτης είπε...

Guardian Angel,

αυτο κάνω αρκετο καιρο τώρα
και γι αυτο γράφω...

:)

καλημέρα και σ'ευχαριστω!

Ναύτης είπε...

βολτίτσα,

νά'σαι καλα!

καλη Κυριακη!

flash είπε...

ναυτάκι μου,
θέλω να μου επιτρέψεις
να μην πω τίποτα..
και μόνο αυτό ν'αφήσω..

http://www.youtube.com/watch?v=RQk3Zh71dGA&feature=player_embedded#!

σε σένα..
που τ'αναφιλητό των σκουριασμένων χορδών της έμπνευσης
το έκανες διθύραμβο
που έγραφες στο σύννεφο
κι είχες μελάνι κύμα...

αυτό μόνο

Ναύτης είπε...

βρε φλασάκι μου...
πάλι μέσα απ όλα τα ορνιθοσκαλίσματά μου πέτυχες το αγαπημένο μου... :)

σ'ευχαριστω!

:))