της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ναυσιπλοϊα

ανάποδο ετούτο το καράβι
με την τιμονιέρα στα σπλάχνα του
και τη μηχανη πάνω στη γέφυρα
ο καπετάνιος φτυαρίζει κάρβουνο
κι ο μηχανικος στην πλώρη γραδάρει
ανάποδα αναρτημένα και τα πανια
να πιάνουνε τον κόντρα άνεμο
κι η παντιέρα με τα μπαλώματα
στ' απόλυτο τέλος της πρύμης
καμαρώνει που κλείνει την παρέλαση
μονάχα εκείνη στη θέση της
το πλήρωμα στ'αμπάρια σφαλισμένο
κι η κουβέρτα μπογιατισμένη
σαν τα φρέσκο της capella sistina
ανάστροφο στέγαστρο
η τσιμινιέρα καπνίζει στη πλώρη
κι ο ιστος στη γάστρα
με βυθόμετρα αντι για ρανταρ
εκει που γουργουρίζει η προπέλα
έχει άγκυρα σιδερένια
αλλοπρόσαλο τούτο το καράβι
που ούτε η θάλασσα ξέρει
πως να το βουλιάξει
κι ο βυθος, ο αρχαίος,
ούτε που το θέλει για παρέα
τα φινιστρίνια στα ύφαλα χάσκουνε
κι η πυξίδα τρελλαμένη κατάπλωρα
δεμένη σαν γοργόνα του ακρόπρωρου
ημερολόγιο καταστρώματος...



σκουρια, στάχτη του μέταλου
σ' ανέμη τυλιγμένη
ο μπούσουλας σωπαίνει
και η πορεία μαχαιρια

δαγκώνει ο σκύλος το κουπι
και τ'άρμενο ξετρίζει
ποιος μέθυσε; ποιος βρίζει;
ποιος θέλει μπάρκο; να το πει

κάψα κι αγρύπνια του τρελλου
και γλώσσα σα στουπέτσι
σ'είχα ζαβώσει έτσι
στο χάσιμο του φεγγαριου

βουτάει η πλώρη να κρυφτει
δυσεύρετό μου αχείλι
στ'άσπρο μου το μαντήλι
τραχια αλμύρα έχει τριφτει

κύμα κλεισμένο σε γυαλι
και μάτια αστροφτιαγμένα
φιλια αφιονισμένα
κι η λαμαρίνα καίει πολυ

τεζάρει ο κάβος να σπαστει
κι απε να με τυλίξει
το φυλαχτο έχω κρύψει
στου Αλδεβαραν την κουπαστη









παλεύω μ'ένα άλλο ζόρικο,
μα μέχρι να το νικήσω
ας ανεβάσω αυτο το πρόχειρο
να μας κάνει παρέα...

10 σχόλια:

ka-pa είπε...

ζόρικη παρέα

Nalia είπε...

τι ωραια ιδεα, και τι ομορφα δοσμενη...
καλημερα!

Wicca είπε...

Στα πρόχειρα φιλέματα πάντα υπήρχε ο αυθορμητισμός της αλήθειας.

zoyzoy είπε...

Το πρώτο ανάποδο καράβι νόμιζα ότι το'γραψες για την τωρινή μας κυβέρνηση.
Μα εσένα ο νους αλλού έχει σταγκώσει και όλα σου ανάποδα τα ταξίδια και άσχημα σου φαίνονται:))

Φιλί θαλασσινό όχι αφιονισμένο γλυκό:))

Evanescence είπε...

Δεν ξέρω αν είμαι προκατειλημμένη από τα συμβάντα του καιρού αλλά το πρώτο μέρος μου λεει κάτι από Ελλάδα :) Ο καπετάνιος που (μας) φτυαρίζει (σαν) κάρβουνο και ο αρχαίος βυθός που δεν θέλει να μας ξέρει:) και όλα τα υπόλοιπα αναλόγως.
Για το δεύτερο μέρος επιφυλάσσομαι και θα αποκριθώ εν καιρώ :)

Καλό Σ/Κ!

Ναύτης είπε...

ka-pa

ζόρικη αλλα πιστη...

καλο σου βράδυ!

Ναύτης είπε...

Nalia,

δεν έχω ιδεα για την ιδεα :)
ορνιθοσκαλίζω μανιωδως κι όπου με πάει ο ειρμος και οι λέξεις...

καμμια φορα, βγαίνει κάτι φαγώσιμο....

το μόνο που ξέρω είναι ότι αν δεν βγούνε από μέσα μου θα με πνίξουν...

καλο σου βράδυ!

Ναύτης είπε...

κι αλήθεια λες Γουίκα
αλήθεια

πάλι :)

καλο βράδυ!

Ναύτης είπε...

zoyzoy, Eva,

δεν μαγαρίζω το ενυδρείο ούτε με μια λέξη, ούτε μ'ένα γράμμα για τους πολιτικάντηδες της συμφορας!

και θα ήταν ιεροσυλία να τους έβαζα καπεταναίους και καραβοκύρηδες μα ούτε καν θερμαστες ή καμαρωτάκια...

σιγα μην τους χαρίσω μια σταλια συναίσθημα!

καλα καταλάβατε :)

αλλου είναι μαγκωμένο το μυαλο και τα υπόλοιπα συστατικά μου...

καλο σας βράδυ!

:))

Ναύτης είπε...

α, zoyzoy,

δεν είναι πάντα άσχημα τ'ανάποδα
κι ούτε τ'άσχημα είναι πάντα αποκρουστικα... :)