της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ignis et glacies

υπάρχουνε δυο λογιων άνθρωποι, που με κεντράνε
κείνοι που σου χαρίζουνε ένταση απ την πρώτη τους στιγμη
κι οι άλλοι που μοιάζουν ακίνητοι κι άπραγοι
λειψες περιγραφες;
όσο λειψη είναι κι η πρώτη εντύπωση
αγάπησα και τα δυο τα χούγια και τους ανθρώπους που τα κουβαλούνε
στην πρώτη γραμμη είναι κείνοι οι τύποι που γεννάνε έρωτα στη στιγμη
νιώθεις ανυπεράσπιστος μπρος τους
μικρο παιδι, ε;
σε κατακλύζουνε ως να πεις τ' όνομα τους δυο φορες
κι έπειτα την τρίτη... ψάχνεις να τους βρεις άσκοπα
έπειτα οι άλλοι
που από ορισμο, το ελάχιστο, έπονται
έπονται;
ως να τους ξεκουνήσεις,
έχουν αλλάξει φύλλα τα δέντρα τρεις φορες
και φεύγεις βαριεστημένος...
μα σαν επιστρέψεις έπειτα από εποχες και κακουχίες
θα τους έβρεις πάλι εκει
κι όπως τους άφησες, αναλλοίωτους...
αγάπησα και τα δυο
υπήρξα και τα δυο
κι όχι γιατι έτσι είμαι, πως έτσι είμαστε
μα γιατι έτσι μ' έβλεπαν με τα μάτια τους κείνοι που συναναστρεφόμουν
εκείνες οι ψυχες που μαζι τους συχνωτίστηκα
ετούτο εδω δεν είναι τραγούδι
ούτε ποίημα περισπούδαστο
μουτζαλιες σ' ένα τετράδιο με τελιωμένες σελίδες
στα περιθώρια
κι ανάμεσα στις γραμμες
τις λέξεις
τις εικονογραφήσεις απ τον πάτο των ποτηριων
που αφηρημένα ακουμπούσα πάνω του
ένα τετράδιο με ίχνη από καφε και οινοπνευματώδη
με κεφάλαια ανοιχτα
και κλειστα
σφραγισμένα με το τέλος των εποχων
το κλείσιμο των κύκλων...
δυο λογιων ανθρώποι
κείνοι που σου χαρίζουνε την ένταση του δήθεν εφήμερου
κι οι άλλοι που σου κεντάνε την κουβέρτα του χειμώνα
τ' αγάπησα και τα δυο
τα πόθησα
τα φανερα και τα κρυμμένα
τα έκδηλα και τα προφανη
τα άδηλα και τα υπονοούμενα
τα τρανταχτα γέλια της φωτιας
και το βαθυ χαμόγελο της θάλασσας
τ' αντίθετα
τ' αντίρροπα
κι έτσι ξέχασα την ουτοπικη αγάπη μου
στο συνταιριασμο τους
θαμμένη βαθεια
έμενε εκει
εν υπνώσει
γι αυτο άργησα να σε καταλάβω
τώρα,
τώρα πια ξέρω
τώρα,
μένει μονάχα να τ' αγαπήσεις κι εσυ το ίδιο
και τα δυό
έτσι θα ισορροπήσεις στο σχοινι
κι απέναντι θα φτάσεις νικήτρια
με τη ρομφαία στη μια
και το δισκοπότηρο στην άλλη την παλάμη
και μην νοιάζεσαι
πάντα εκει θά'μαι


καληνύχτα, φωτια και θάλασσά μου!







.

16 σχόλια:

Χλόη είπε...

μουτζαλιές που δεν μουτζουρώνουν ..
που σε κάνουν να αγαπάς ..
που σε κάνουν να πάρεις το τετράδιο από πίσω - μπρος και ν'αρχίσεις καινούργιο διάβασμα .. κατάδικό σου

καλημέρα

Я верю в Сталина είπε...

Κάποια στιγμή, κι αυτή η στιγμή θα έρθει, το ποίημά σου αυτό θα στο κλέψω. Να ξες... :)

nina είπε...

Λένε ότι ποίημα είναι ό,τι μπορέσει να συγκινήσει νου ή ψυχή, οπότε αν αυτό δεν είναι ποίημα όπως ισχυρίζεσαι τότε γιατί από το πρωι που το διάβασα κοντεύω να σκάσω; :))
Καλό σκάσιμο όμως, από εκείνα που προκαλούν άλλες εγγραφές.

Μ'αρέσει πολύ και η φωτογραφία.

Καλημέρα!
Μεσημέριασε, Καλησπέρα! :)

Ναύτης είπε...

Χλόη, καλωσήρθες
αυτο το τετράδιο τό´ χω ανοιχτο διάπλατα
κι οποιος θέλει
διαβάζει όπως θέλει
λίγοι βλέπουν ομως

καλο σου βράδυ!
:)

Ναύτης είπε...

marco,
κλέφτο φίλε μου!
χαλάλι θά ´ναι!
για πόιηση πάντως
αυτο δεν τό ´χω.... :)

καλο βράδυ!!!

Ναύτης είπε...

nina,
μην ιεροσυλούμε τώρα...
ειχα γραψει τις τρεις πρώτες γραμμες πριν καιρο
και χθες το βραδυ βγηκε μονάχο του

Καλι βράδυ σου!

flash είπε...

τα τρανταχτα γέλια της φωτιας
και το βαθυ χαμόγελο της θάλασσας

...

όλα τα στοιχεία της φύσης κατοικούν στον καθένα μας

πότε εκδηλώνονται όλα
και πότε ισορροπούν;

αναρωτιέσαι;

τί μας ολοκληρώνει;

ποιος είναι εκείνος που μας αποκαλύπτεται στη φυσική του ολότητα;

ποιος εκείνος που έτσι μπορούμε να τον δούμε χωρίς να στρέψουμε το βλέμμα;

ακόμη αναρωτιέσαι;


ό,τι μιλάει στην ψυχή μας
με οποιονδήποτε τρόπο
αλλά διεισδύοντας και αποκαλύπτωντας την, είναι ποίημα..
και τα πιο πηγαία,
η αποτύπωση της στιγμής,
έτσι γνήσια και αυθόρμητα
και ταυτόχρονα τόσο όμορφα,
είναι πιο ποιήματα
από τα ποιήματα..

:)

Summertime Blues είπε...

αχ αυτές οι αγαπημένες που πρέπει να είναι και ακροβάτιδες!
δύσκολα τα πράματα...
καλό σου βράδυ Ναύτη.

Ναύτης είπε...

flashάκι μου...
δεν αναρωτιέμαι
είμαι σίγουρος
γνωρίζω

η αποτύπωση είναι για το συναίσθημα...

καλο σου βράδυ!

Ναύτης είπε...

Summertime Blues,

οι αγαπημένοι μας δεν "πρέπει" να είναι τίποτε

είναι αυτο που είναι
άλλοι ακροβάτες και μάγοι
άλλοι ναύτες και βουτηχτάδες
άλλοι πολεμιστες
άλλοι λόγιοι
κι άλλοι πολλα μαζι...

δεν γράφω αυτα που θέλω
γράφω αυτα που "είναι"
γιατι έτσι είμαι :)

καλο σου βράδυ!

Argyrousa είπε...

Μαγικό αλλά και τόσο αληθινό...

"τα τρανταχτα γέλια της φωτιας
και το βαθυ χαμόγελο της θάλασσας.."

~reflection~ είπε...

...σαν Θαλασσα που ολο φευγει...

και σαν Βυθος που παντα μενει εκει...


;-)))

Φιλί... κοχύλι της θαλασσας κολλημενο στο βυθο της προσφορας!.....

Ναύτης είπε...

μαγικο κι αληθινο,
είναι όντως Argyrousa!

καλο σου βράδυ!

Ναύτης είπε...

μην τον περιγελάμε τον βυθο
μονάχος του κουβαλάει
όλη τη θάλασσα!

καλο βράδυ Κάκια!

Mak. είπε...

μα σαν επιστρέψεις έπειτα από εποχες και κακουχίες
θα τους έβρεις πάλι εκει
(..)
και μην νοιάζεσαι
πάντα εκει θά'μαι

άρα είσαι η δεύτερη κατηγορία?
το έχω διαβάσει αρκετές φορές από τότε που το δημοσίευσες, κάθε φορά καταλαβαίνω κάτι παραπάνω ή μάλλον νιώθω κάτι περισσότερο. Μα ακόμη δεν είμαι σίγουρη..
Καλό σκ !

Ναύτης είπε...

είμαστε ό,τι είμαστε
αλλα κι όπως μας αντιλαμβάνονται οι άλλοι

καλημέρα Μακ!

υ.γ. όχι, δεν είμαι