της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

αποκάλυψη(;)

πολύπλοκη
σαν γόρδιος δεσμος 
αυτη η αυταπάτη
σαν παφλασμος θάλασσας άστατος
αποπροσανατολισμος
αδέσποτο σκυλι
ελπίδα ορίζοντα
γωνιές με λιγοστο φως
σκιες
φαντασιώσεις,
που γεννουν αιτίες
και ξεπηδουν απ' τις αιώνιες μήτρες
των άκαιρων συνειρμών
οργανισμοι
κάτω απ' τη σκόνη
με τη γλυκεια γεύση
ριπες αέρα απ' τις χαραγματιες
στεγνο αίμα
και σπέρμα
κι ιδρώτας της πέτρας
και σύνορα
κι ανοιχτες πόρτες σε κήπους
ψηφίδες
σκορπισμένες στα πέντε σημεία
μιά εδω
μιά εκει
ηλεκτρικο ρεύμα
ηλεκτροσοκ στο κλειδι του σολ
έκλπηξη από μάρμαρο
οδύνη από μεταξωτο μαντήλι
πανι από ανάσα
φιλι από φωτια
μπλε,
κόκκινο,
δακτυλισμοι πάνω σε φθαρμένο ξύλο
δρόμοι του πουθενα
μονοπάτια του πάντοτε
φωτογραφία με το χρόνο...
ο πιο μεγάλος έρωτας
είναι κείνος
που πεισματικα εντός μας
νιώθει πώς να κρύβεται...







7 σχόλια:

flash είπε...

ίσως :)

Καλημέρα!!!

Ναύτης είπε...

έν οίδα, ότι ουδέν οίδα φλασάκι μου
δεν είμαι δα και καμμια αυθεντία περι αυτων
σκράπας από γεννησιμιου...

:)

καλημέρα!

flash είπε...

να πω και εγώ..
γηράσκω αεί διδασκόμενος;;

;p

παράξενη μέρα...
δεν είναι;

Ναύτης είπε...

το ότι γηράσκω είναι σίγουρο
το διδασκόμενος... παίζεται... :)

για τη μέρα θα σου πω αύριο
οι οιωνοι ως τώρα
καλοι

καλο βράδυ!

Evanescence είπε...

...μέχρι που κάποτε ούτε που μας θυμάται...και κάπου αμυδρά τον θυμόμαστε;

Καλημέρα

Ναύτης είπε...

ναι, κι εκει που νομίζεις πως τον ξέχασες αρκει να σηκώσουμε ένα χαρτι, να δούμε μια εικόνα, να ακούσουμε μια μουσικη, ένας αντικατοπτρισμος να μας τυφλωσει, να αναστενάξουμε, να χασμουρηθούμε, ν' ανατριχιάσουμε, να ανοίξουμε εκείνο το μπουκάλι που φυλούσαμε, να φορέσουμε ένα πουκάμισο, να πιούμε ένα περίεργο κοκταίηλ.... κι ότι γράφει στο παραλλήρημα ο από πάνω...

κατα τ' άλλα μπορει νά 'ναι κι έτσι...

:)

καλημέρα Eva!

zoyzoy είπε...

ο πιο μεγάλος έρωτας
είναι κείνος
που πεισματικα εντός μας
νιώθει πώς να κρύβεται...

Σίγουρα αυτός είναι,ισως γιατί δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε κι ακόμα πιο πολύ γιατί δεν τον αφήνουμε να ξεχυθεί....

Τα θαλασσινά μου για καλό ΣΒΚ!