της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

mortuus Ceasaris

τώρα εδω πάλι
σαστισμένος
μ' ένα μπαστούνι έμπνευσης κουτσης
κι αδέσποτες λέξεις
που στοιχίζονται ως παρελαύνοντα μόρια
μιας βροχης αδικαιολόγητης
και πίπτουν
πίπτουν...
πίπτουν...
στοιχισμένες κι άσκοπες
γλυστράνε απ το κεφάλι στο σβέρκο
κι από κει, κάτω απ το πουκάμισο
σουλατσάρουν πρόστυχα
στη ραχοκοκκαλια
κι ανατριχιάζουνε
φωνήεντα παγωμένα
εδω
εξορισμένος στρατιώτης
με δανεικο αμπέχωνο από φύκια
πεζος και ναύτης
ερημωμένο υπερωκεάνειο
καθισμένο στο μώλο
που σούρνει τη σκουριασμένη κοιλια του
στην πορεία του άνευ
του άνευ
άνευ...
ανευ ουσίας
ξένος μέσα στο ίδιο του το σώμα
etranger, stranger, fremde, sconosciuto
πάλι εδω
επίμονος
άεργος λογοπλάνος
με τσαλακωμένη περιφάνεια
κι ένα παράσημο της ντροπης
εραστης μιας ματαιόδοξης δεντρογαλιάς
επικίνδυνης στις ειδούς του Μαρτίου
όπου σαν Καίσαρας
θα πέσει μαχαιρωμένος
στο κεφαλόσκαλο του κήπου
με τα παγωμένα αγάλματα
και τα σκαλια τα βαμμένα δικό του αίμα
αίμα...






μην το παρεξηγάτε τούτο
πολυκαιρισμένο είναι
αλλα όσο και να ζορίζω το κεφάλι μου
δυσκολεύεται να ολοκληρώσει κάτι καινούργιο
έτσι βρήκα αυτο ανάμεσα σε κάτι αδερφάκια του
της μελαγχολίας και του θυμου
και τό 'βγαλα ν'αεριστει... 
με το συμπάθειο κι όλας.. :)

13 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Εξαιρετικό.

Την καλημέρα μου.

Wicca είπε...

Πιάνεις το νόημα. Δεν πιάνεσαι!

starges είπε...

ναύτη φίλε μου,
τυχαία σε βρήκα..
πόση ομορφια στην πένα σου
λέξεις καρδιάς..
θα σε διαβάζω!!
καλό απόγευμα

MARIA ANDREADELLI είπε...

Ολοζώντανο ποίημα.
Οι ποιητικές μας αμαρτίες αφ εαυτού τους δικαιώνονται.

Καλησπέρα!

Ναύτης είπε...

ω! μα πόσο χαίρομαι να βλέπω παλιους και νέους φίλους ξανα στο Ενυδρείο μας! :)

Ναύτης είπε...

καλησπέρα αόρατη,

σ' ευχαριστω
δεν έλπιζα τέτοιας ανταπόκρισης σ' αυτο το ορνιθοσκάλισμα...

χαίρομαι! :)

Ανώνυμος είπε...

Συμπάθειο,
τι αδιάφορη λέξη!!

Δεν συμφωνείς;

Ο Καίσαρας ήταν τουλάχιστον ήρεμος.

:)

Ναύτης είπε...

αχ Μάγισσα, Μάγισσα...
ας πιαστω και δεν με νοιάζει
όχι απ το νόημα
μ' από κει που δεν... :)

καλο σου απόγευμα!

Ναύτης είπε...

καλησπέρα starges,

χαίρομαι που σ' άρεσαν τα οξύμορα νερα του Ενυδρείου,

να περνας όποτε αγαπας! :)

Ναύτης είπε...

καλη μου Μαρία,

χαμόγελο της ψυχης
ειναι η δικαίωση
ή όπως αλλιως τη λένε
το ίδιο κι εσυ

:))

Ναύτης είπε...

χαχαχα!

εντελως NeLa,
συμφωνω
κι όχι μόνο

από ηρεμία
θα σκάσω...

πάρε κι ένα χαμόγελο :)


ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

με το συμπάθειο κι όλας, μα πολύ μου άρεσε και η γραφή σου και το ενυδρείον!

καλά ταξίδια να έχουμε, έστω και στο αμπάρι...

Ναύτης είπε...

καλημέρα Λυχνάρι,

καλα ταξίδια
στ' αμπάρι τα βαρέλια
εμεις στα ρέλια
στους ιστους
και στο τιμόνι
σ' αυτο το παλιοκάραβο
καμμιά καρδια
δεν είναι μόνη.

ορίστε :ο)