της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

το μέλι

νά'χα ένα μαχαιράκι
να σε τρύπαγα λιγάκι
να σου κάνω δυό τρυπούλες
σαν της πασχαλιας τις βούλες

νά'χα βρύση από χρυσάφι
στάλα να μην πάει στράφι
να μαζέψω στο βαρέλι
της καρδιάς σου τ' άγριο μέλι

νά'χα δίψα να μερέψω
να το πιω να ξεμπερδέψω
μα για σένα θα τ' αφήσω
να μου το γυρέψεις πίσω

νά'χα κι ένα καθρεφτάκι
που να σού'μοιαζε λιγάκι
να το δεις, να πεθυμήσεις
και το μέλι να ζητήσεις





τελευταίο καιρο γράφω και νιώθω
σα να ταξιδεύω στην περιφέρια ενος κύκλου
ή μιας θύελλας... θα δούμε.



18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

να γυρέψει .. να πεθυμήσει .. να ζητήσει

ένας κύκλος θυελλώδης

:)

AERIKO είπε...

Θύελλας εννοείται..!!

Η έμπνευση είναι δίνη και μονο η οδύνη χαραζει αστραπόφωτες ευθείες και μετα και εναστρες πορείες..

:))

Ναύτης είπε...

τουλάχιστον NeLa μου,
τουλάχιστον
κι αμην να λέμε :)

Ναύτης είπε...

Αερικο μου,

τι να πω;
μπορει και να ήρθε η ώρα για μια έναστρη πορεία...
από οδύνες, αστραπες και θύελλες
μαθημένοι είμεθα :)

~reflection~ είπε...

Δεν είναι κύκλος....
Σπείρα είναι...

Σπείρα και Θύελλα...

και μυρίΖει θηλυκότητα το Κίνητρο...

Εξάλλου έτσι γεννιέται και η ... Ιδέα!...

από μιας Γυναίκας, Θάλασσας πες το, το πέρασμα....

;-)))

Ναύτης είπε...

Τσιγγάνα εσυ,
μύρισες μέλι και θάλασσα κι είπες: Θηλυκο θά'ναι το πέρασμα...
ε, καλα είπες
τι θά 'τανε;

όσο για τον κύκλο ή την θύελλα
δεν ξέρω στ' αλήθεια
δεν μπορω να προσδιορίσω
κι αυτο είναι περίεργο...

ας είναι

καλο απόγιομα Κάκια μου!

Wicca είπε...

Σου έφερα μία χούφτα μπίλιες. Άμμου. Όσο και αν μαχαιρώσεις το βυθό, δε βγάζει άχνα!

Ναύτης είπε...

ο βυθος δεν πονάει
πονάει το μαχαίρι όμως
σ' ευχαριστω για τις μπίλιες
τι θα παίξουμε;

:)

ασωτος γιος είπε...

τι γλυκο?

Ναύτης είπε...

ποιο λες άσωτε?
καλησπέρα!

zoyzoy είπε...

Εγώ πιστεύω ότι ταξιδεύεις
πάνω απ'τον έρωτα μιας γυναίκας
και σε παγιδεύει τόσο γλυκά!

Τα φιλιά μου!

Ναύτης είπε...

zoyzoy μου,
μακάρι να ήταν έτσι
τουλάχιστον να πω
μακάρι να το ήξερα
η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω στ αλήθεια γύρω ή πάνω από τι ταξιδεύω
τον τελευταίο καιρο
γράφω απ' ανάγκη
από κεκτημένη ταχύτητα;
ουδεν οίδα
μα νιώθω
πως κάτι θα με τραβήξει στην τροχια του
ή στο μάτι ενος κυκλώνα

καλα πού'χω κι εσας
:)

καλο βράδυ!

MARIA ANDREADELLI είπε...

Να ’χα γη στον ουρανό σου
μια αχτίδα φως δικό σου
να ταξίδευα στο πλοίο
της ψυχής σου αυτό το Θείο.

Να ’χα θάλασσας σημάδια
να γιατρέψω ζωή άδεια
να ’χα όνειρο στο τέλμα
να το ζούσα ως το τέρμα.

Μια στιγμούλα έχω μόνο
σιγοτραγουδάει με πόνο
μα όλο βάζει τα καλά της
όταν έρχεσαι κοντά της

Η πνοή της δυναμώνει
στης Αγάπης το αμόνι
μα όταν φεύγεις μακριά της
σβήνεται όλος της ο χάρτης

κι απομένει στους αιώνες
μια στιγμούλα σε τυφώνες
να γυρεύει ίσκιο δικό σου
χούφτα γης στον ουρανό σου…

:)

Καλημέρα!


Ναύτης είπε...

κι εγω τι να απαντήσω τώρα καλη μου Μαρία;

μπα, θα το αναρτήσω μόνο του
δικαιωματικα του(το) αξίζει(ς)

τα φιλια μου!

:)

MARIA ANDREADELLI είπε...

Κάποιες υπάρξεις βρίσκουν τον τρόπο, τον χρόνο, και τον τόπο στη ζωή ακολουθώντας τις πνοές εκείνων που με ακαθόριστη διαδικασία επιλέγουν ως δημιουργούς τους. Ο δημιουργός δεν είναι ποτέ ένας, δεν είναι πάντα δύο. Δεν εμφανίζονται προς αξία εκείνων αλλά προς φανέρωση των αξιών που φέρουν.
Έτσι δεν χρειάζεται να πούμε ή να κάνουμε κάτι γι αυτές, δεν δημιουργήθηκαν για κάτι τέτοιο.
Αρκεί όταν τις ακούμε, τις νιώθουμε και αν καταφέρουμε να φέρουμε τα ιδεώδη τους προς πραγμάτωση.

Σ’ ευχαριστώ!

:)

Ανώνυμος είπε...

Φοβερό κείμενο

Gyro
Λάρισα

Ναύτης είπε...

Μαρία,
Εγω σ' ευχαριστω!

:)

Ναύτης είπε...

Gyro,
Να είσαι καλα!
χαιρετισμους από Πειραια!

:)