χρονικο συνεχες...

Ναι!

θέλω έναν οργασμο από αγάπη

μια χούφτα ματωμένη

ν' αφήνει τ' αποτύπωμά της

κατάμεσα στο στήθος

μια δαγκωματια

στο μέσα των μηρων

ένα χτύπημα

από κεντρι σφήκας στο σβέρκο

ένα φιλι από αγριοστάφυλο

θέλω έναν οργασμο

καρφι από σφενδάμι

να λειώνει

όσο μπήγεται πιο βαθεια

στο υπογάστριο των ονείρων

μια όσμωση

ανάμεσα σε ψυχη

και σε πετσι

σε χώρο

και σε χρόνο

ένα μακρόσυρτο χορο

στην επιφάνεια της θάλασσας

σαν Χριστος

με πληγωμένες τις πατούσες

κι ένα χαμόγελο

γνώσης

κι απόγνωσης μαρτυρικης

μαζι

ένα οργασμό από αγάπη θέλω

θέλω τη διάσπαση

σ' εκατομμύρια μόρια

γενετήσιας σκόνης

τη μετουσίωση του πάθους

και του πόθου

σ' ένα δοχείο

σ' ένα κορμι

μια σάρκα

θέλω την ουσία που λείπει

κείνη που κλάπηκε βέβηλα

θέλω έναν οργασμο

κερδισμένο

χαρισμένο

από αγάπη αναπάντεχο

απρόσκλητο

κατακτητη

σκληρο

σαν την ουσία της αλήθειας

ανθεκτικο

σαν την ίδια την αλήθεια 
σαν την γνώση μιας αλήθειας κοινης

σαν αέρας

να λυσσομανάει

πάνω από στερια και νερο

σαν φωτια

σαν λάβδανο

σαν αμυχη

σαν μοίρα

σαν εχθρο

σαν φίλο

θέλω έναν οργασμο από αγάπη

που να κρατάει

ώρες

μέρες

χρόνια...

 .