της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

ψάρεμα

ξέφυγ' η κάφτρα
κι ακούμπησε
στο κορμι του χαρταετου
π' ανέμελος λικνίζονταν
κι άνοιξε μια τρύπα
ολοστρόγγυλη
να χωράει τ' αποψινο φεγγάρι
ζήλεψ' η νύχτα
και κρέμασε στα ζύγια 
δυο φλουρια
γέλασε η θάλασσα
και κατάπιε την ουρα
κι ο άμοιρος χαρταετος
κολοβος κι ανάσκελα
με δυο ασημένια μάτια
κι ένα στόμα ορθάνοιχτο
κολυμπάει προς την Αψιφιά
-πως σού 'ρθε να πετάξεις βραδυάτικα αετο;
-δεν είν' αετος
-αλλα; τι είναι;
-δόλωμα γι' ασημένια μάτια, είπε
κι έπειτα βούτηξε...



6 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Τι όμορφο!
Με ξεγέλασες είδα "ψάρεμα" και έτρεξα μα για'λλα ψάρια δόλωσες:))


Φιλιά θαλασσινά για καλό μήνα!

Ανώνυμος είπε...

...και μέτα; τι έγινε; τα έπιασε τ' ασημένια μάτια;
Είχε και φεγγάρι

Πάντως εδώ στο μπλογκ αυτός ο χαρταετός ξαφνιάζει την πρώτη ματιά, τα χρώματα του κάνουν απίθανο κοντράστ με το μαύρο

Καλό μεσημέρι!

Γ.

Ναύτης είπε...

για άλλα ψάρια
και μ' άλλο δόλωμα...

καλο σου βράδυ θαλασσινη μου!

Ναύτης είπε...

θέλεις και την συνέχεια Γ?
δεν έχει γυρίσει ακόμη να μας πει

:)

καλο σου βράδυ!

flash είπε...

:) παιχνιδιάρικο χαχα
όμορφη η αίσθηση που αφήνει

μα σαν σκεφτείς τον χαρταετό
τον πάντα του ριψοκίνδυνο
τον πάντα ηρωικό

τσουπ μεταβάλεται η αίσθηση...

μια πάνω
μια κάτω
σαν τον χορό του στο αεράκι

καλό ξημέρωμα :)

Ναύτης είπε...

καλημέρα φλασάκι μου,

μια πάνω
μια κάτω

όπως ακριβως το είπες

:)