της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

εν αιθρία

ολόγυμνος εσπερινος
πάνω απ' τον τρούλο της
αιωρείται
με χρυσαφια σαντάλια
και μια ρομφαία στο χέρι
στ' αριστερο του τ' αστραγάλι
μιαν άγκυρα
και στο δεξί
δεμένο με μεταξωτο νήμα
ένα μικρο παιδι
να περιφέρει το ντέφι ανάποδα
ανάμεσα στις παρέες
τ' αργύρια
αναπηδάνε στο τεντωμένο πετσι
σαν τη βροχη
πάνω στη λαμαρίνα
ρίχνει πίσω το κεφάλι
και γράφει,
θαλασσια μονοκοντυλια,
ένα ξόρκι
στο υπογάστριο του ανεμοδουριου της
κι εσυ
που διάλεξες
ποιο όνομα θα γράψουνε στην πλάκα σου
τώρα ξέρεις
και ποιο θα μουρμουρίζεις
όταν θα φεύγεις...


2 σχόλια:

AERIKO είπε...

Mονοκοντυλια...όταν θα φεύγεις οι τεθλασμενη αγριότητα της όποιας προσδοκιας ειναι τοσο μα τόσο περιττή...Αρκεί που ξέρεις ....το τίμημα της επαγρύπνησης γιατι καμια στιγμή αντιτιμο δεν έχει.

Καλημέρα Καπετάνιε μου.!! :))

Ναύτης είπε...

όλες οι στιγμές έχουν αντίτιμο καλο μου Αερικο

άλλα τα πληρώνεις στο μέλλον
κι άλλα προκαταβολικα...

καλο απόγευμα!