εν αιθρία

ολόγυμνος εσπερινος

πάνω απ' τον τρούλο της

αιωρείται

με χρυσαφια σαντάλια

και μια ρομφαία στο χέρι

στ' αριστερο του τ' αστραγάλι

μιαν άγκυρα
και στο δεξί
δεμένο με μεταξωτο νήμα

ένα μικρο παιδι

να περιφέρει το ντέφι ανάποδα

ανάμεσα στις παρέες

τ' αργύρια

αναπηδάνε στο τεντωμένο πετσι

σαν τη βροχη

πάνω στη λαμαρίνα

ρίχνει πίσω το κεφάλι

και γράφει,

θαλασσια μονοκοντυλια,

ένα ξόρκι

στο υπογάστριο του ανεμοδουριου της

κι εσυ

που διάλεξες

ποιο όνομα θα γράψουνε στην πλάκα σου

τώρα ξέρεις

και ποιο θα μουρμουρίζεις

όταν θα φεύγεις...