ναύτης ονειρεύεται με πανσέληνο

φωτια στο μώλο

κι άβυσσο το σκοτάδι

στου ακροβάτη το σχοινι

με τρίχα ματισμένο

όλες σου φως μου οι αγκαλιες

σχοινοβατουν στο χάδι

χύθηκ' η σφαίρα η άσπονδη

το στήθος ν' ανταμώσει

στου φεγγαριου το χάσιμο

ψάχνει ένα ναύτη άσημο

παράσημο να δώσει

μακρυ ταξίδι

και ναυαγος στη θάλασσα

της νύχτας το πρωτόνειρο

κρύβεται στο αμπάρι

και της γοργόνας το φευγιο

μ' ένα μεθύσι τ' άλλαξα

μαβια σελήνη

κι ύπνος από κοράλλι

τα στάχυα πού' χεις για μαλλια

ξεφτάνε στην παντιέρα

κι όλες σου φώς μου τις σαϊτιές

τις έχω προσκεφάλι

χάθηκ' η σφαίρα η άλικη

και τ' όπλο ορφανεύει

στου φεγγαριου το χάσιμο

ψάχνει ένα ναύτη άσημο

που λυτρωμο γυρεύει

το είχα υποσχεθει να το τελειώσω