εποχιακο

Θα κλέψω είκοσι σπυρια

καλοκαιριου ψηφίδες

να τις φυτέψω στ’ όνειρο

να πω ότι τις είδες

θα περιμένω τις βροχες

του φθινοπώρου αδέρφια

να ποτιστουνε τα βουνα

να παίξουνε τα ντέφια

πρωτου χειμώνας ν’ ακουστει

κι η πόρτα να παγώσει

πρωτου το κύμα να σβυστει

κι η θάλασσα θολώσει

μ' αν είναι και την άνοιξη

θεριέψουν τα κλωνάρια

θα στήσω πέντε ξώβεργες

στου άνεμου τα χνάρια

να πιάσω κείνο το πουλι

τ' αγρίμι, το γεράκι

στον κόρφο μου να το φυλω

να μην το φαν οι δράκοι

για τις βροχες που θα έρθουν

είπα πως δεν θα γράψω με μέτρο για λίγο

αλλα αυτο μου τραβούσε το μανίκι...