της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ο ανεκπλήρωτος στίχος

γι αλλου μπαρκάρησα
δεν είχα χάρτες
έριχνα απ την πρύμνη λέξεις
και κουβέντες
για να βρω τον δρόμο
αν τύχει και γυρίσω
ή για να μην με χάσεις
ή και τα δυό
μείναν οι ανάλαφρες
στο κύμμα
κάποιες τις φάγαν τα γλαρόνια
κι οι βαρυσήμαντες βουλιάξανε
κάποιες αγαπηθήκανε
με κάτι ξεχασμένα ναυάγια
κι έτσι που τα κατάφερα,
πώς να με βρεις πια;
αφου δεν πρόλαβα ποτε
να σε μάθω να βουτας μέσα μου...



18 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

πέρα από τη γοητεία των λέξεων, το νόημα θλιβερό.
αχ!

Ναύτης είπε...

πρέπει κι η θλίψη να βρει δρόμο να βγει καλοκαιράκι...
αλλιως γίνεται σαράκι

την καλημέρα μου! :ο)

Evanescence είπε...

Ανεκπλήρωτος στίχος ή στόχος;
Μήπως ανταγωνιζόσταν ποιός θα μάθει ποιόν να βουτά καλύτερα;
Εικάζω τώρα
Παρόλη τη θλίψη να θυμάσαι πάντα ότι τα βαρυσήμαντα δεν ναυαγούν αλλά δοκιμάζονται και επιστρέφουν ακμαία.
Να είσαι καλά!

Bουλα. είπε...

...κι έτσι που τα κατάφερα,
πώς να με βρεις πια;
αφού δεν πρόλαβα ποτέ
να σε μάθω να βουτάς μέσα μου...

!!!!!!!!

Μια φράση που θα παραμείνει για πολύ καιρό στο μυαλό μου .


Έξοχο !

Ναύτης είπε...

πόσο χαίρομαι που σας βλέπω! :ο))

Ναύτης είπε...

Eva,

δεν υπήρχε ανταγωνισμος στις βουτιες... κείνος που ξέρει καλύτερο κολύμπι φταίει πάντα :)

και δεν οικτίρω
μήτε κλαίω τα ναυάγια
αυτο έτσι μου βγήκε μονάχο του και τ' άφησα να βρει την αλήθεια του

το σωσίβιό του
όπως το λες περιφραστικα... :)

όσο για επιστροφες
ούτε ελπίζω ούτε εύχομαι
κάποια πράγματα είναι καλύτερα να μένουν εκει που ορίστηκαν όταν κάνουν πια τον κύκλο τους

καλο σου βράδυ!!

Ναύτης είπε...

Βούλα,

έτσι είμαστε
στην εγωιστικη προσπάθεια να "κατακτήσουμε" και δεν μιλω γι ανθρώπους, καμμια φορα ξεχνάμε κάποιες απλες λεπτομέρειες

δεν είναι όλα αυτονόητα :))

καλο σου βράδυ και σ' ευχαριστω για την παρέα!

flash είπε...

"Και κάποτε
θα σας διηγηθώ για τη θεία Ρόζα που είχε μιαν άτυχη ιστορία
ή μάλλον δεν είχε καμιά ιστορία. Απλώς μια νύχτα στη βεράντα
έκανε να πιάσει εν’ άστρο που έπεφτε – και γκρεμίστηκε απ’ τις σκάλες.
Από τότε στηριγμένη στα δεκανίκια προχωράει και χάνεται
σε κήπους φανταστικούς."

Τ. Λειβαδίτης

ένας ανεκπλήρωτος "στίχος" ακόμα...

έτσι θα έλαμπε και κείνο το άστρο στη νύχτα.. όπως ο ήλιος της εικόνας..

καλό βράδυ ναυτάκι μου :)

Ναύτης είπε...

καλο ξημέρωμα φλασάκι μου!

αχ, αυτος ο Λειβαδίτης...

καλο ξημέρωμα!

:))

Ανταίος είπε...

Ναύτη κράτα λέξεις, θα τις ψάχνουμε
όταν τις χρειαστούμε..

Καλημέρα, καλή εβδομάδα φίλε μου
Χαίρομαι που περνάω ξανά από τα "νερά" σου!

Ναύτης είπε...

η προκυμαία πάντα καλόδεχτη για τους φίλους Ανταίε,

κι οι λέξεις δεν πάνε ποτε χαμένες
ακόμη κι αν κάποιοι δεν μπορουν να τις διαβάσουνε...

καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

έριχνες "λέξεις και κουβέντες για να μην σε χάσει"!!!

τις έβρισκε;
σε έβρισκε;

όχι, χαμένες δεν πάνε οι λέξεις, αλλά αξίζουν μόνο αν κάποιοι μπορούν να τις διαβάσουν αλλιώς μένουν παραπονεμένες

:)

Ναύτης είπε...

δεν χρειάστηκε να με ψάξει
ήμουν εκει

εξ'ου και ανεκπλήρωτες NeLa μου...

καλημέρα :)

ybreakthesilence είπε...

υπέροχο!

~reflection~ είπε...

Κάθε ναυάγιο
διδάσκει πώς θα αποφευχθεί
το επόμενο...

;-)))

~reflection~ είπε...

Σε φιλοξενώ στο τσαντήρι μου.....

μ'αρεσε το παράξενο ταξίδι σου στο ΥποΘαλλάσιο Νόημα του Στίχου...

Φιλί.................

Ναύτης είπε...

ybreakthesilence,

νά'σαι καλα!
καλο σου ξημέρωμα :)

Ναύτης είπε...

τώρα μού 'δωσες θέμα για το επόμενο καλη μου Τσιγγάνα... :)

θυμήθηκα εκείνο που λέει
κάθε σου πέσιμο
σε μαθαίνει
πως να σηκώνεσαι πιο γρήγορα...

α, δεν είπες αυτο ε;

;-))