έϊ ώ! έϊ ώ!

ετούτο το πειρατικο είναι για παιδεμένους
για πότες, γι' αθυρόστομους και για ταξιδεμένους
γι' αλήτες και απόκληρους με στίγματα στα μπράτσα
για όσους φουρτούνα αγαπάν και βρίζουν στη μπουνάτσα

ετούτο το πλεούμενο δεν είν' για πριμαντόνες
είναι για Συβαρίτισσες και γι' άπιαστες γοργόνες
γι' αερικα που το νογαν να καβαλουν στο κύμμα
που έχουν την πλώρη αγκαλια, την άγκυρα για κρίμα

καράβι μου, όπως μ' όρισες για μπάρκο δε μας βγαίνει
πλήρωμα συνοθύλεμα τέτοιο πού να το βρεις;
κει πάνω που σκεφτόμουνα, η θάλασσα επεμβαίνει
και νά 'σου στο τιμόνι σου ο ήλιος ο ληστης

ετούτο το παλιο σκαρι δεν κάνει για κλαμμένους
είναι για μύστες της καρδιας και για αλλοπαρμένους
για κείνους που νομίσανε τη νύχτα για γυναίκα
κείνων που κλέβεις μια βραδυα και κείνοι δίνουν δέκα

ετούτο το βαπόρι εδω, είναι για τις σειρήνες
για μάγισσες και ξωτικα για πετρογερακίνες
είναι γι' αυτες που κλέψανε της θάλασσας το χρώμα
για κείνες που τιμήσανε το γήινό τους σώμα

καράβι μου, όσοι μείναμε για μπάρκο δε μας βλέπω
με τέτοιο συνοθύλεμα για το χαμο τραβάμε
κι εκει που όλο πάσχιζα τον ήλιο να επιβλέπω
νά 'σου κι η νύχτα στα πανια, γεμίσαμε και πάμε!

χαζεύοντας παλιότερες αναρτήσεις απόψε

έπεσα σ' ένα σχόλιο

κι έτσι στα ξαφνικα, βγήκε αυτο...