πέντ' έξη λόγοι

χορδη από φλόγα
σαν σήμαντρο αστροστόλιστο
μεμβράνη από σεντέφι
στου φεγγαριου τις νότες στον ιστο
μάγισσα γνέφει

χάδι σαν κύμμα
σ' αφροντυμένο τρόπαιο
στεφάνι από κοράλι
στα μεταξένια ξέφτια του μυαλου
πιάστηκα πάλι

μπλε σαν ξυράφι
κι αλήθεια θαλασσόβρεχτη
χρώμα σαν το φιλντσίσι
στο χάρτη επάνω, ένα άλικο φιλι
δεν λέει να σβύσει

οσμη σαν ήλιος
κι ανάσα από πευκόδασος
αύρα από αγρίμι
στις μυρωδιες μιας αγκαλιας ξενύχτησα
άσπονδη μνήμη

φιλι σα μέλι
και άμπωτης απόσταγμα
μπαχάρι και κανέλλα
στο εύφορο λάμδα απ των χειλιων τις εκβολες
πηγάζει τρέλλα

αίσθηση εκτη
συναίσθησης απαύγασμα
όραμα ειλημμένο
στων απυρόβλητων ονείρων τη μεθόριο
σημάδι αφημένο

πόση φαντασία χρειαζόμαστε

για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα...;