της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ά-μετρο...

κερι σβηστο
πώς καταφέρνεις να τ' ανάψεις
μονάχα με ήχους πονηρους
κι ερωτικους;
με νότες έντονες
κρυμμένους τόνους
που χώρεσες τόσους παλμους;
και τόση θάλασσα;
πίσω απ τη γεύση των φιλιων

στην αγκαλια σου
αιμορραγουν χρώματα ανύποπτα
γι' αυτην, που αποκάλυψες,
εκ γεννετης αδυναμία
μπόρεσες κι έφτασες
μικρη μου απάντηση
και ανατρίχιασες
πάνω στη γεύση των φιλιων

κι ύστερα
πήρες τη φλογα
και πυρπόλησες τα φράγματα
τι μαρτυράει την πρωτύτερή μας φτώχια;
αν όχι η θάλασσα
ίσως η επίγευση
στ' αυριανο μας το φιλι
με τ' αλμυρο το στόμα



επειδη όταν έχω έλλειμα εμπνεύσεως
το βρίσκω λυτρωτικο να κοιτάζω πίσω
αυτο είναι γραμμένο αρχές καλοκαιριου του '85
αδημοσίευτο
κι αφιερωμένο όπως και τότε
καλο ξημέρωμα!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ά-μετρο πράγματι!!!

:))

Ναύτης είπε...

ως προς το μέτρο του στίχου
ή υπονοείτε έτερον τι;

καλημέρα!
:)

Ανώνυμος είπε...

σαν να λέμε .. ά-χρονο

αυτή δεν ήταν η πρόθεσή σου;

~reflection~ είπε...

Την Γεύση παντα την καθορίΖΟΥΝ οι Αφιερωσεις....

Μικρή Απάντηση...
Κλεφτό Φιλί...
Αλμύρας Δόση...

και κρυμμένο κάπου βρήκα το Φεγγάρι....
Μπλε...
ίσως, από αντανακλαση Θαλασσης στο Ασήμι του.....


;-)))

Ναύτης είπε...

ά-χρονο
ναι αυτη ηταν η πρόθεσή μου
ο τίτλος αφορούσε την έλλειψη μέτρου :)

παρ' όλα αυτα
το κομμάτι δεν έχει χρόνο
είναι τόσο επίκαιρο
όσο και τότε

καλημέρα!

Ναύτης είπε...

καλημέρα Κάκια,

που το ανακάλυψες το φεγγάρι;
πάντως βράδυ ήταν όταν τό ΄γραψα
αυτο το θυμάμαι...

καλημέρα!

MARIA ANDREADELLI είπε...

Τώρα τι θα μπορούσα να σχολιάσω; Έγραφες απο τότε πολύ ωραία!

Καλό Σ/Κ!


σ.: μόλις είχα τελειώσει το δημοτικό :)