της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

άστιχα και άστοχα...

Ερωτοκόριτσο!
τραγούδησε το όστρακο,
κι απλώθηκε να μάθει την αλήθεια
χορδες ταράζοντας
ανακαλώντας παραμύθια
τη γεύση δοκιμάζοντας
στα χείλια ενος θαλάσσιου ταξιδιου

"Κρύψε στο βράχο
ό,τι δεν έμαθε να δέχεται η θάλασσα
το καλοκαίρι χάλασα,
λιγότερα να μάθω ν'αναμένω
απ των ανθρώπων την πηγαία ευγένεια
κι από των ράθυμων καιρων
τη σκληρωσύνη....."




-----------
αχάραγα
και το βουνο πολύχρωμο
κάτω απ τη φεγγαρόλαμπα
χορδες μαύρες, ασημένιες και κυπαρισσιες
ασυνάρτητα ριγμένες 
η νυχτερινη κοψια της αγριάδας του...
τούτο το βουνο
γλυκα ζωντανεύει τη νύχτα στα μάτια της
τη βραδυνη γαλήνη μιας απόφασης....




 ------------------

η λιγοστη μας όραση
τύφλωσε κι αυτα τα πράγματα που ως τώρα κοιτούσαμε
τι να χαζέψεις;
που γίναν οι εικόνες πέτρες και σου λιθοβολουν τα βλέμματα
που τα χρώματα,
που γεννηθήκαν για να συμπληρώνουν τα αυτάρεσκα τοπία,
γίνανε εκστάσεις στ' ανέραστα ημερολόγια των μοναχικων
Αν,
έβρισκες πάλι έστω και μια χούφτα απ την  χαμένη μας ευδαιμονία
ίσως,
να έβρισκαν μοιραία αιτία να συμβουν οι ήχοι
εκείνοι που δεν είναι μουσικες
εναρμονίζονται όμως εξαίσια
με τις χρωματιστες κινήσεις
στις άπιαστες τροχιες των ερωτευμένων αποδημητικων...



----------------


ποιος έβρισε τις όμορφες καλοκαιρινες μέρες;
πιρκους χειμώνες τώρα δικασμένος να μετράει...
ποιες φυλακες δεν χώρεσαν
τη θλίψη των πεσμένων φύλλων;
κι απλώθηκαν μικροι ιστοι
πάνω στ'ανόητα μυαλά μας...
ποιοι αρνήθηκαν τη λάμψη μιας πυγολαμπίδας
κι έπειτα στραβώθηκαν
αγγίζοντας τις σκοτεινες τροχιες
των προβολέων...
πού χάθηκε η αγρύπνια των βουνων
κι η αγγαλια της θάλασσας;
ψάχνοντας στ'όνειρο
χαμένους δρόμους
κι αποκοιμήθηκε η λιγοστη μας σύνεση
στων αγαλμάτων τα πέτρινα προσωπεία
πότε θα λύσεις τα χέρια σου
στην αγγαλια σου να χωρέσει το τοπίο
και το ταξίδι του Ιάσωνα
και του Οδυσσέα η αποκοτια
πού φυλακίσαμε 
τη λιγοστη ευαισθησία μας
σ'ένα κελι απρόσιτο
καταδικάζοντας την ευτυχία μας να ζήσει;
κι εμεις μαζι της θεατες.
αυτόπτες δήμιοι του εαυτού μας
-περνάει ο καιρος;
-περνάει...

κοίταξε,
αν ξεδιπλώσεις το πανι
θα ξεκινήσουμε
λύσε και χέρια
κλείσε και μάτια
στο κατόπι του καιρου
ίσως φτιάξουμε λίγη γαλήνη...



--------------------------

 




σκόρπια και ξεχασμένα....



31 σχόλια:

flash είπε...

το ταλέντο σου!
δεν υπάρχουν λόγια να το πουν
μόνο τα δικά σου..

θα ξαναπεράσω από εδώ
καλημέρα
:)

Wicca είπε...

Παντα άπιαστα τα λιμάνια των ερωτευμένων και το ερωτοκόριτσο δελφίνι γίνεται όταν της ζητάς σα γοργόνα να σε συνοδεύσει. Και χάνεται στο κύμα, γιατί εκεί την οδηγεί η φύση της. Σε μέρες καλοακιριού που κάποιος προσπαθησε να κλείσει μέσα στα ποιήματα!

roundel είπε...

Τα άστιχα και άστοχα τις περισσότερες φορές είναι τα πιο εύστοχα!

Καλησπέρα:)

Guardian Angel είπε...

"Ποιος έβρισε τις όμορφες καλοκαιρινες μέρες;
πιρκους χειμώνες τώρα δικασμένος να μετράει..."
Έτσι ακριβώς κάποιος φέτος τα 'βαλε και με το δικό μου καλοκαίρι αλλά περιμένω έναν γλυκό χειμώνα γι' ανταμοιβή!
Καλησπέρα Ναύτη!!!

nina είπε...

Έλα και σε τσάκωσα! :))
Εδώ βρίσκεται ο αληθινός ναύτης
Περνάει ο καιρός; Περνάει...

Το δεύτερο κομματακι γιατί είναι μέσα σε εισαγωγικά;

Ναύτης είπε...

flashάκι,

αν ήμουν ντροπαλος, θα κοκκίνιζα...
νά'σαι πάντα καλα!

έλα όποτε θέλεις,
πάντα ανοιχτό το ενυδρειο για τους καλους του φίλους

Ναύτης είπε...

Γουίκα,

τι πραγματιστικος συνειρμος, ποιητικα δωσμένος ήταν αυτος τώρα

πραγματικα διαβάζεις εσυ...
ανακρίτρια...

:)

Ναύτης είπε...

roundel,

όπως και τα τυχαία και ανύποπτα, μοιραία είναι κι αυτα...

καλησπέρα

Ναύτης είπε...

Αγγελούδι,

join the club dear

:))

Ναύτης είπε...

καλωστην Νίνα,

γιατι;
που είχε πάει και δεν τον κατάλαβα;;;

το δεύτερο απ την αρχη;
είναι γιατι είναι απόσπασμα από ένα μεγαλύτερο αλλα δεν ήθελα να το αναρτήσω ολόκληρο γιατι είναι αλλοίμονο...

καλησπέρα!

zoyzoy είπε...

Εγώ ξεδιπλώνω πανί
λύνω τα χέρια
κλείνω τα μάτια
και όπου με πάει το σκαρί!

Δεν αντέχω την μαυρίλα!

Καλό απόγευμα!

Ναύτης είπε...

καλα κάνεις zoyzoy,

καλο πανι
κι ούριο άνεμο
και δυο δελφίνια συντροφια σου

καλο βράδυ!

afroO είπε...

καλησπέρα ναύτη αγαπημένε..
ανατρίχιασα αν θες να ξέρεις(κι αν δε θες,πάλι ανατρίχιασα!)

περνάει ο καιρός?
περνάει..

ΠΕΡΝΑΕΙ!

Marouli είπε...

Υπεροχα!! Και οι φωτογραφιες που διαλεξες πολυ καλες!!

Μου αρεσει που ειναι ετσι σκορπια, εχουν μια δικη τους γοητεια-μαγεια!

Καληνυχτααααα!!

Μαρουλοφιλακια!

Ναύτης είπε...

καλημέρα afroO,

περνάει ναι,
το πως είναι μια άλλη ιστορία...

:)

τωρα που το σκέφτομαι, και στην ίδια ανάρτηση υπάρχει μια αίσθηση του πως...

Ναύτης είπε...

καλημέρα Μαρουλάκι,

νά'σαι καλα.

Wicca είπε...

Διαβαζω την κρυστάλλινη σφαίρα! και κάποια μάτια που μοιάζουν υγρά σαν το κύμα, αλλα μέσα τους μπορεί να κρύβουν ερήμους! Τιποτε περισσότερο!

Ναύτης είπε...

καλημέρα Γουίκα,

μήπως σου βρίσκεται καμμια περισσευούμενη σφαίρα;
έτσι, έχω μια περιέργεια.
αν διαβάζει και καρδιες, ακόμη καλύτερα...

Βάσσια είπε...

Σκόρπια που αντανακλούν την αγωνία, κι ίσως μια "θαλασσινή" μοναξιά.

Ακόμη μία φορά
μπράβο

:-)
Καλό σου βράδυ

Ναύτης είπε...

νά'σαι καλα Βάσσια!

σ'ευχαριστω για την παρέα.

Ανώνυμος είπε...

Γίναν οι εικόνες πέτρες και λιθοβολούν τα μάτια,
τα χρώματα εκστάσεις στ' ανέραστα ημερολόγια των μοναχικών...
Αν...λύσεις τα χέρια
και κλεισεις τα μάτια στου καιρού το κατόπι
ίσως...φτιάξουμε λίγη γαλήνη

Το έδεσα και το έκανα ένα...πειράζει;

Υπέροχα "άστοχα άστιχα" :))

Καλό βράδυ Ναύτη

Ναύτης είπε...

Λένα,

δεν πειράζει καθόλου
πρώτη ύλη είναι οι στίχοι
τίποτε άλλο
το ίδιο και τα λόγια
αν δεν μπορει να φτιάξει κάποιος απ αυτα τη δικη του πραγματικότητα, και να την στηρίξει με κόπο και πόνο
καλύτερα να σωπαίνει...
καλύτερα να μένει ακίνητος και μόνος
ίσως έτσι τον προλάβει ο καιρος και του χαρίσει κανα δυο Αλκυονίδες μέρες στους χειμώνες του...

εσυ δε χρειάζεσαι τέτοιο.
προχώρα!

κεράσου ότι θες
το δικο μου το περιβόλι δεν έχει φράχτες, ούτε σκιάχτρα, κι ούτε φοβάται τα πουλια!

καλησπέρα σου!

flash είπε...

ναυτάκι :)
είπα θα περάσω πάλι
πιο νωρίς δεν πρόλαβα
όλο ανυπομονω για την επόμενη ανάρτηση
αλλά από την άλλη τις χαίρομαι όσο καιρό και να τις αφήσεις
με την ίδια χαρά τις διαβάζω..
πιο παλιά είχα πιο πολύ χρόνο να το κάνω
τώρα αναρωτιέμαι πότε θα μπορέσω να διαβάσω αγαπημένα μου κείμενα πάλι..
ο καθένας με τον πόνο του, ξέρω :)

έχω κολλήσει με το τελευταίο δίστιχο εδώ
πόσο όμορφο μου ακούγεται
να ήξερες
"στο κατόπι του καιρου
ίσως φτιάξουμε λίγη γαλήνη..."
λες.
γαλήνη...
εκεί φτάνω τελειώνοντας την ανάγνωση
και "φεύγω".....
τελείως :)
τί όμορφη 'φιλοδοξία' πράγματι..
η μόνη!
ναι, αυτός αξίζει ο στόχος!

τελικά με στόχο τελειώνουν τα άστοχά σου! :)
αν και θα συμφωνήσω πως είναι άστοχα (κατά τα άλλα :)
δηλαδή αυθόρμητα
και μ' αρέσει
πώς μ' αρέσει!!!

αλλά άστιχα δεν ειναι
να εξηγούμαστε :)

μια ιδιαίτερη αδυναμία θα μου την επιτρέψεις για το δεύτερο, εκείνο το μικρούλι..
έχει μια άγρια ομορφιά
που σε ανατριχιάζει
σε ταράζει
τόσο ώστε αν την αποδεχτείς
και να χυθείς στην γαλήνη του
..ίσως απλώς ο τρόπος που το μετέφρασα, οι εικόνες που μου γεννάει, το ταξίδι που με πάει..

πολλά είπα :)
θέλω και να ρωτήσω..
γιατί να μην ανεβάσεις εκείνο το "αλλιμονο" που λες; :)
είμαι σίγουρη πως είναι πολύ όμορφο
αν δεν το διαβάσω θα σκάσω, να ξέρεις! :))

και το σχόλιο σου προς την Λένα με πήγε σε ένα τραγουδι που μου άρεσε πολυ καποτε και ακόμα μου αρέσει..
αλλά μάλλον αυτή είναι δουλειά για αλλού..
πάω δελφινότσαρκα ;)

Φιλια!

Ναύτης είπε...

flashάκι,

τι να λεώ τώρα...
και τυφλος να ήμουν θά'βρισκα τρόπο ν'αναρτήσω μόνο για να μου διαβάζουν τα σχόλιά σου...

το "αλλοίμονο" ίσως να τ'ανεβάσω κάποια στιγμη. απλα είναι λίγο μεγάλο και είναι και θυμωμένο...

και δεν θέλω να ξεφύγω εν βρασμω ψυχης... γιατι αν γινω κακος, μπορω να γίνω ΠΟΛΥ κακος...

άντε, πήγαινε δελφινότσαρκα να δεις τι ανέβασα απόψε...

καλες τσάρκες!

Σταλαγματιά είπε...

Ποιητικό αέρας φυσά στο "λιμάνι" σου ναύτη και μας έχει μαγέψει όλους σαν να τα ναι σειρήνες κι εμείς ο Οδυσσέας !!

Φιλί

Ναύτης είπε...

Σταλαγματια καλημέρα σου,

όμορφη παραβολη
επικίνδυνη όμως
πως να δέσει κανεις τόσους πολλους θαλασσοδαρμένους...

:)

φιλι κι απο μένα

Ανώνυμος είπε...

αποκοιμήθηκε η λιγοστη μας σύνεση...

ε δε παίζεσαι!!!!

ασωτος γιος είπε...

μαρεσει να σε διαβαζω

Ναύτης είπε...

Coulita,

παίζομαι δεν παίζομαι...
δεν κάνω και τίποτε σπουδαίο
συνηθισμένες λέξεις...

νά'σαι καλα!

Ναύτης είπε...

Άσωτε καλησπέρα,

νά'σαι καλα κι εσυ.

όλοι να είστε καλα
δεν ξέρετε πόση δύναμη παίρνω
κι όχι τίποτε άλλο

την έχω πολυ ανάγκη αυτες τις μέρες...

Ανώνυμος είπε...

Γιατί τί έγινε αυτες τις μέρες;;;;