της Τροίας...

Ελένη της Τροίας. 

της Τροίας δεν ήσουν,

μα έγινες πριγκήπισσά της.

δικη μου δεν ήσουν,

μα εγω της Τροίας μου σ'έταξα.

εκει, ελεύθερη να αγναντεύεις τη θάλασσα

πάνω στα δυτικα τείχη.

σ'ευχαριστω πού 'ρθες μαζί μου Ελένη μου.

ωραία μου Ελένη....

κι όλα αρχίζουν...

να πιεις μια σταλια υδρόμελο

σπονδη για τις αρχές.

θα πιουμε και μαζι για περισσότερα...

να πιεις μια σταλια Βόσπορο

και μια σταλια Αιγαίο.

να γευτεις τα ώριμα σύκα

και τις κερασιές Ελένη μου.

ωραία μου Ελένη...

στη Σπάρτη που γεννήθηκες κλαιν

λένε πως σ άρπαξαν

λένε πως σε ξεγέλασα...

μα εγω ταγμένη σ'είχα 

ακόμη πριν να σε γνωρίσω

ταγμένη να γίνεις η Ελένη της Τροίας μου

κόρη της Λήδας και του Δία.

σ' ευχαριστω πού'ρθες μαζι μου Ελένη μου...

ωραία μου Ελένη....

"...Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό
το ανάστημα
ίσκιοι και χαμόγελα παντού
στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα.
ζωντανό δέρμα, και τα μάτια
με τα μεγάλα βλέφαρα,
ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.
Και στην Τροία;
Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.
Έτσι το θέλαν οι θεοί.
Κι ο Πάρης, μ' έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν πλάσμα
ατόφιο.
κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια...."

Σεφέρης - Ελένη