ο φόβος....

-σ' ευχαριστώ, ήταν όμορφο...

-ποιό;

-αυτό το τελευταίο που μου έστειλες

-....

-όπως και τα υπόλοιπα...

-τα διάβασες όλα;

-ναι, όλα

-ποιο σου άρεσε πιο πολυ;

-...

-δεν μπορεις να διαλέξεις;

-όχι, δεν είναι αυτό...

-αλλά;

-είναι που νομίζω πως το καλύτερο δεν μου το έχεις στείλει ακόμη...

-ε, θα το κάνω

-ανησυχώ...

-γιατι; βιάζεσαι;

-όχι...

-τότε;

-φοβάμαι...

-τι φοβάσαι;

-μήπως δεν αντέξεις εσυ να περιμένεις...

-....

Είμαι ξενύχτης
Σέρνω τα πόδια
Πατώ στις λάσπες και παλεύω τη βροχή
Καλοκαιριάτικη μια μπόρα με ξεπλένει
Απ την λατρεία των θεών τι απομένει
Πάλι κοιμήθηκα
Και όταν ξύπνησα
Βρέθηκα πάλι σε μια λάθος εποχή

Σ αδειο καρνάγιο
Ούζο με πάγο
Στο Γαλαξίδι κάποιος άναψε φωτιές
Μια θλίψη αφάνταστη ξανα με συντροφεύει
Κι όσα απλώνω ο αέρας τα μαζεύει
Πάλι ξενύχτησα
Κι όταν σε ζήτησα
Χάθηκα ψάχνοντας τις αετοφωλιές

Είσαι στο φως μα το λατρεύεις το σκοτάδι
Πόρνη κι αγία
Μια συναυλία
Κι ένα παιδι που με ξυπνάει κάθε βράδυ

Μαζεύω λόγια
Φτιάχνω σημάδια
Και τα παιδιά με κοροϊδεύουν σαν τρελλο
Νωρις πρωι και κατεβαίνω στο λιμάνι
Με προαισθήματα που ο νους μου δεν τα πιάνει
Πάλι ξαγρύπνησα
Κι όταν σου μίλησα
Μου 'πες πως σ άλλες παραλίες θα σε βρω

Κλέβω τραγούδια
Και σπάω πέτρες
Στις αμμουδιες που τα πατήματά σου βρίσκω
Πάλι σε έχασα μα πάλι θα σε δω
Πληγή που μ' άφησε σημάδι φανερό
Πάλι ξαγρύπνησες
Κι όταν μου μίλησες
Σου 'πα πως δεν θες να το πάρεις τέτοιο ρίσκο

Είμαι φτωχός μα ό,τι κατέχω είναι δικό μου
Πρόστυχος ψεύτης
Κι άτιμος κλέφτης
Μα ό,τι πολύτιμο το κρύβω στ' όνειρό μου