breakfast....

στέκομαι μπροστά σ ένα λευκο χαρτι

σε μια άδεια οθόνη με τον κέρσορα ν αναβοσβύνει ρυθμικα

αρχίζω ένα ταξίδι σε μουσικές, εικόνες και κείμενα

αναρωτιέμαι αν είναι η ανάγκη να γράψω ή γράφω από ανάγκη να πω κατι

αν είναι μήνυμα εξερχόμενο 

ή εισερχόμενο ερέθισμα που αντανακλά κι επιστρέφει παραμορφωμένο

κι έτσι τελείως ξαφνικά...

έρχεται εκείνη η ανατριχίλα στο σβέρκο 

συνοδευόμενη από έκκριση ενδορφινων

και λέξεις, μουσικές κι εικόνες γίνονται υλικά

επιθυμίες, αναμνήσεις και συναισθήσεις γίνονται συνταγές...

και μαγειρευω και τρώγω και κερνάω

κι ας είναι μερικά απ τ αυγά κλεμμένα...

καλη μας όρεξη! που την βρίσκω Κυριακή πρωι...;

Η αντιφατικότητα της διαφορετικότητας...