της ψυχης

της ψυχης

Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....

ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

ρώτησες κάποτε...

Ρόδα του Καϊρου, λεβάντα από τα Ιόνια και πεύκο του Ολύμπου μυρίζει ο λαιμός σου.
Άνοιξη

Τα μαλλια σου απογευματινή θάλασσα και πευκοβελόνες βρόχινες.
Φθινόπωρο

Τα χέρια σου μυρίζουν γιασεμιά και η ανάσα σου δροσερός δυόσμος.
Χειμώνας

Κι ανάμεσα στα πόδια σου ώριμο βερύκοκκο, κόκκινο γλυκό πιπέρι απ το Μαρόκο κι εξωτικός λωτός.
Καλοκαίρι

Κι η αύρα σου, που την αναγνωρίζω κι ας έχουν περάσει ώρες, μέρες, παπαρούνες του πόθου και τσάϊ κινέζικο πράσινο κι άγουρο...
Χρόνος









.

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Ναύτη,
σπανίως ρωτάω και συχνά συμβουλεύω και τους άλλους να μην το κάνουν

ξέρω πως προτιμώ το Φθινόπωρο στην απογευματινή θάλασσά του και στις βρόχινες πευκοβελόνες του

Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Κάθε εποχή με τις μυρωδιές της και τις στιγμές της!

Καλημερα

Ανώνυμος είπε...

To ταξίδι του χρόνου μέσα απο τις εποχές είναι η στιγμή που το χρώμα φωτίζει το ασπρόμαυρο σκίτσο!

Ναύτης είπε...

@meggie

δεν είναι κακο να ρωτήσεις κάποιον
εκτος αυτου η ερώτηση μπορει να μην είναι καν άμεση ή να μην έχει καθόλου σκοπό αυτο το παράγωγο της δικης μου καλπάζουσας φαντασίας...

:)

Ναύτης είπε...

@Coula

καλησπέρα σου!
έτσι είναι
το ίδιο κι οι άνθρωποι...

Ναύτης είπε...

@Merlin

εδω δεν ταξιδεύει ο χρόνος
με ταξιδεύουν τ αρώματα...

καλησπέρα Merlin, καλωσήρθες

tsouxtra είπε...

Όμορφο ταξίδι και το αποψινό..
Με μυρωδιές που γίνονται εικόνες..
Τι όμορφα..

Να ΄σαι καλά Ναύτη!

Ναύτης είπε...

@tsouxtra

να'σαι και συ καλα τσούχτρα!
οι μυρωδιες γίνονται εικόνες
η αίσθηση παραμένει ηδονικη
οσφρητικες αναδρομες/διαδρομες

:)