no comments.....

τώρα που έντυσες τις στιγμές όλες με μουσικη

πως θα ξεφύγω;

πως θα σκεφτω για τον εαυτο μου;

κοιμάμαι, ξυπνάω κι ανασαίνω

πίνω, καπνίζω

τρώω και τρώγομαι

σκαρφαλώνω τις νότες

κι εκει που λέω πως έφτασα και ξέφυγα

κουτρουβαλώντας με χτυπουν κατακούτελα

κλειδια του σολ

διέσεις

μινόρε...

αυτοσχεδιασμοι

και η φωνη σου να κρατα το ίσο

"άκου αυτο"

Οδυσσέας...

κι εσυ Προμηθέας

και Μορφέας

και Κίρκη 

κι εγω που ναύτης μπάρκαρα να επιστρέψω

με κυνηγουν ακόμη τα τραγούδια σου σαν ήχοι Σειρήνας

από βασιλιας, κωπηλάτης

λάμνω

στο ρυθμο του τυμπάνου

μ ακόμη κι αυτό

μοιάζει να ξέρει

και να με κοροϊδεύει...

κι αντι ρυθμο για κουπι να μου δίνει

στο πλωριο κατάρτι μ ανεβάζει...