λένε για μένα.... (το άλλο...)

Όλοι νομίζουν πως τα πάντα εγω ανέχομαι
Πως περπατάω στο ποτάμι μα δεν βρέχομαι
Όλοι νομίζουνε πως είμαι ένας βράχος
Πως το πετσι μου έχει δέκα πόντους πάχος

Όλοι πιστεύουνε πως είμαι ό,τι φαίνομαι
Οτι ποτέ και πουθενα δεν παρεκτρέπομαι
Το μονοπάτι πως βαδίζω του δικαίου
Ότι είμαι άντρας του σωστου και του ωραίου

Κι εγω που έπαθα να φτιάξω αυτη τη μάσκα
Συχνα χνωτίζομαι μ' άλλων ανθρώπων πάστα
Κι αφου κανένα δεν μισω για να σκοτώσω
Τον εαυτό μου χαρακώνω για να νιώσω

Όλοι νομίζουνε πως είμαι καθως πρέπει
Ότι μεγάλωσα με των θεων τη σκέπη
Ότι ποτε μου δεν υπέφερα στ' αλήθεια
Πως δεν χρειάζομαι ποτε καμμια βοήθεια

Όλοι με έχουν τυχερό κι ευτυχισμένο
Και σε υψηλα ιδανικα πάντα δοσμένο
Πως δεν κουράστηκα δεν πάλεψα ποτε μου
Πως είμαι γιος του Αχιλλέα και του ανέμου

Κι εγω που πόνεσα ν ανοίξω αυτο το δρόμο
Που τσαλαπάτησα και των θεων το νόμο
Θειάφι και κάρβουνο ταϊζω δυο αράδες
Κι έχω για φίλους μου Σατύρους και Μαινάδες