έρχεσαι;

έλα να πάμε,
στις μαρμαρόστρωτες πλατείες δεν χωράμε
τα πολυδαίδαλα σοκάκια δεν φοβάμαι
έλα να πάμε
ελα και στίβω το μυαλο μα δε θυμάμαι
στα ιδρωμένα όνειρά σου πες μου αν θά'μαι
κι έλα να πάμε

έλα να πάμε
λαθρεπιβάτες που μας διώχνουν μα γυρνάμε
κι ό,τι κι αν ξόδεψα εγω δε το λυπάμαι
έλα να πάμε
έλα και φέρε μιαν ευχη να την κρατάμε
μία μποτίλια μαύρο ρούμι να μεθάμε
κι έλα να πάμε

έλα να πάμε
έλα σου λέω, δεν αξίζει να ξεχνάμε
θα γίνω αέρας να σε κλέβω να γελάμε
έλα να πάμε
έλα και γίνε μου φτερο για να πετάμε
να ονειρευτείς ότι ποτε δε θα γερνάμε
κι έλα να πάμε

έλα να πάμε
δεν μας ταιριάζουνε οι νύχτες που χαλάμε
εμεις και μέρα μεσημερι ξενυχτάμε
έλα να πάμε
έλα θα σβήσω τις σκιες που κυνηγάμε
θα λευτερώσω τα θηρία που φυλάμε
κι έλα να πάμε...




έλα...






Κάθε φορά που κοιτάζω τη φωτιά
κάτι θυμάμαι απ όσα έχεις φέρει
Λιώνουν οι πάγοι και φέγγει ξανά
Καλοκαίρι

Χρώματα γύρω κι αστέρια γλιστράν
μες στα ποτήρια μας τα ανθισμένα
Κράτα μια γεύση, μια σου γουλιά
και για μένα

Έλα κοντά

Χιλιάδες ήλιοι αστράφτουν μαζί
ορμάει ο κόσμος να μπει στο όνειρό σου
Δε θα νικήσω, θα νικάς πάντα εσύ
παραδώσου

Κι αν είν για λίγο, ας μοιάσει για πολύ
κι αν είν για πάντα, ας είναι για τώρα
Ανοίγω κι έλα σαν νεροποντή
και σαν μπόρα

Έλα κοντά