ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
της ψυχης
Τρίτη 17 Αυγούστου 2010
γιατι;
φοβαμαι ότι κινδυνεύω να γίνω "δοσίλογος" του εαυτου μου
φοβάμαι πως αυτο που πάω να κάνω είναι προδοσία
σ'όσα εδω μέσα έχω γράψει...
απ'την άλλη η απογοήτευσή μου είναι τέτοια που με τυφλώνει
ή μάλλον με οδηγει σε συγκεκριμένο δρόμο...
έτσι κι αλλιως μονάχος μου τό 'χτισα αυτο το ενυδρείο
σχεδον μόνος το ανάθρεψα
όπως και τ'όνειρο τελικα...
κι όσοι απο εσας "τάϊζαν", κρυφα ή φανερα τα χρυσόψαρα...
σε μια δυο μέρες το backup τελειώνει και η αποκαθήλωση είναι έτοιμη...
κάποιες αναρτήσεις έχουν ήδη μπει στο αρχειο,
οι πιο ανώδυνες...
όμως γιατι πονάει τόσο;
γιατι;
φοβάμαι πως αυτο που πάω να κάνω είναι προδοσία
σ'όσα εδω μέσα έχω γράψει...
απ'την άλλη η απογοήτευσή μου είναι τέτοια που με τυφλώνει
ή μάλλον με οδηγει σε συγκεκριμένο δρόμο...
έτσι κι αλλιως μονάχος μου τό 'χτισα αυτο το ενυδρείο
σχεδον μόνος το ανάθρεψα
όπως και τ'όνειρο τελικα...
κι όσοι απο εσας "τάϊζαν", κρυφα ή φανερα τα χρυσόψαρα...
σε μια δυο μέρες το backup τελειώνει και η αποκαθήλωση είναι έτοιμη...
κάποιες αναρτήσεις έχουν ήδη μπει στο αρχειο,
οι πιο ανώδυνες...
όμως γιατι πονάει τόσο;
γιατι;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Γιατί έχεις αφήσει κομμάτια της ψυχής σου έχεις μοιραστεί μαζί μας συναισθήματα και κρατάμε και'μεις κάποια!
Αλλαξέ του όνομα ή χρώμα και κράτα το είναι η εκφρασή μας που δεν βγαίνει μ'αλλο τρόπο, ο χώρος μας!
Καλημέρα με θαλασσινά!!
Σε χάνω!
Σκέφτεσαι να εγκαταλείψεις το ταξίδι;
Κι εγώ νόμιζα πως τώρα άρχιζε...
Καλημέρα
θες να το ξεριζώσεις γι'αυτό πονάει. Το γιατί το κάνεις εσύ το ξέρεις καλύτερα. Μια δεύτερη σκέψη όμως δεν βλάπτει...Είναι κρίμα αυτή η γραφή να μη μοιράζεται. Όπως και το όνειρο...
Πονάει πάντα κάτι που σταματάει με αυτόν τον τρόπο...
Θέλω να συνεχίσω να ταίζω τα χρυσόψαρα σου, να ζω το όνειρο, να διαβάζω τη γραφή σου...
Ομόφωνοι όλοι οι bloggers σου φωνάζουμε ''Μη σταματάς!!!'' ...
Αλλά η απόφαση είναι δική σου ....
Γιατί ξεριζώνεις κομμάτια της ψυχής σου που τα "κατέθεσες" με τόσο ενθουσιασμό....
Γιατί φώναξες τα θέλω σου με τον δικό σου τρόπο και βρήκες κατανόηση και συμπαράσταση....
Γιατί το όνειρο που έπλασες είχε άλλη κατάληξη από αυτήν που ήθελες....
Γιατί όταν χτίζεις κάτι μόνος καιτο γκρεμίζεις, γκρεμίζεται κομμάτι του δικού σου κόσμου....
Και τα χρυσόψαρα....τρία σήμερα....
Πραγματικά λυπάμαι....
Μπορεί να είμαστε όλοι άγνωστοι μεταξύ μας, αλλά όλοι καταθέτουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο κομμάτια της ψυχής μας εδω μέσα....
Και υπάρχει ένα αόρατο "δέσιμο"....
Κανείς μας δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό.....
Κι όταν καταλαβαίνεις τον πόνο του άλλου, δεν μπορείς να μείνεις αμμέτοχος....
Πάντως, κάποιες φορές ακόμα και στον εαυτό μας χρωστάμε μία δεύτερη ευκαιρία.....
Καλά να περνάς και σύντομα να ξαναβρείς τον εαυτό σου και να θελήσεις να επιστρέψεις....
:):):):)
Θα συμφωνήσω!
"Αλλαξέ του όνομα ή χρώμα και κράτα το είναι η εκφρασή μας που δεν βγαίνει μ'αλλο τρόπο, ο χώρος μας!"
όπως λέει και η zoyzoy..
καλημέρα!φιλιά!
Aποκαθήλωση...έτσι..και ξανα μπροστά.. Μην τολμήσεις να φύγεις τωρα που σε βρήκαμε...γιατί θα Αποθάαανεις..!!! ετσι λέμε εδω στην Κρήτη.
Το όνειρο δεν έχει τέλος..μην του γυρνάς την πλάτη..εξ άλλου καποια όνειρα οταν πραγματοποιούνται χάνουν την αξία τους.
Εδω να μείνεις...να περάσουμε παρέα το Χειμώνα. :)))
δεν μου λες βρε Αερικο μου,
αυτο το "το όνειρο δεν έχει τέλος" το σκέφτηκες πολυ;
ή μήπως είσαι βαλτη κι εσυ;
είπα βαλτη τώρα και θα εμφανιστει το flashάκι...
αγαπημένοι μου λαθρεπιβάτες, σας ευχαριστω πολυ!
το παλεύω...
θα δουμε τι θα γίνει
εχω ένα σωρο αναρτησεις κρατημένες μα είναι τόσο πικρες που μου καίνε τα χέρια...
θα δουμε
:)
υ.γ. κι είσαι και κρητικάτσι μωρε... για το "βαλτη" θα εξηγήσω άλλη ώρα...
Ναύτη, για να πήρες αυτή την απόφαση, προφανώς το σκέφτηκες πολύ.
Το ότι πονάει, είναι φυσικό επόμενο.
Το να μοιράζεσαι, το να ανοίγεσαι, να ταξιδεύεις με όλους όσους "ταϊζουν" τα χρυσόψαρα, είναι σχέση, κι ας βρίσκεται πίσω από μια οθόνη, δεν γράφει η οθόνη.......
Εμένα πάντως, έστω και λίγο που σε πρόλαβα, θα μου λείψεις ειλικρινά!!!
Κι αν αλλάξεις γνώμη, κακό δεν είναι ;-)
Φιλιά
:-)
Ναυτάκι
:)
Καταρχήν είναι από καθαρή τύχη που εμφανίστηκε το flashaki τέτοια ώρα.. αλλού θα έλιωνα κανονικά τώρα, αλλά εδώ είμαι πολύ καλύτερα :)
Γιατί με κακολογείς μωρέ; Από ποιον είμαι βαλτή; Από εκείνον (ή μάλλον εκείνη) που λιγότερο από όλους θέλει να κλείσεις το ενυδρείο.. φαντάζομαι.. δεν είμαι :p την καταλαβαίνω πάντως, αν μου το ζητούσε μπορεί και να ήμουνα :pp
To αερικό ξέρει καλά τι λέει, και δεν το σκέφτηκε πολύ.. όσοι νιώθουν δεν χρειάζεται να σκέφτονται..
Το όνειρο δεν έχει τέλος.. άκου μας και εμάς, κάτι ξέρουμε :)
Κοίτα ναυτάκι μου, η αλήθεια είναι ότι σε καταλαβαίνω πάρα μα πάρα πολύ (όχι για να δεις!!) και αν φύγεις τελικά (που το ξέρεις πως καθόλου δεν το θέλω, τόσες φορές το έχουμε πει!!) σίγουρα θα καταλάβω γιατί το έκανες..
Ξέρεις γιατί σε νιώθω; γιατί και πάλι τα ίδια συναισθήματα μοιραζόμαστε.. αλήθεια, δεν γίνεται πιο ίδια.. όχι ταυτόχρονα, μα δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ένιωθα τα ίδια και ίσως να μην περάσει πολύς που θα τα νιώσω πάλι.. νιώθω κάτι σαν παλιά καραβάνα στην συγκεκριμένη περίπτωση :p
γι αυτό ξέρω καλά γιατί πονάει.. είναι πολύ απλό.. πονάει γιατί δεν το θέλεις.. πρώτα από όλους εσύ.. μπορεί να το χρειάζεσαι, να ζητάς απεγνωσμένα εκείνη την ανάσα που έλεγες όταν μιλούσες για το ποτήρι που έφτασε ως τα χείλη.. όμως δεν το θέλεις, αυτή είναι η πραγματικότητα που σε πονάει τόσο… το όνειρο που δεν τελειώνει.. δεν είσαι αρκετά θυμωμένος.. αν ήσουν, δεν θα υπήρχε όνειρο.
Κι αφού δεν το θέλεις, γιατί να το κάνεις; Δεν σκέφτομαι όλους μας τώρα, όχι.. εσένα σκέφτομαι, με τη σειρά μου λοιπόν σε ρωτώ.. γιατί;
Γιατί θα σκάσω, θα μου πεις.. Αυτό δεν θα μου λεγες; :)
Οκ ξέρω….ξέσπασε ρε παιδί μου, πες αυτά που διστάζεις να πεις, το είπες πολύ σωστά, αυτός ο χώρος είναι δικός σου και μόνο.
Μα αν μείνεις τελικά, ό,τι και να κάνεις, είτε μιλήσεις είτε σωπάσεις.. η φάση αυτή θα περάσει, σύντομα θα είναι σαν να μην υπήρξε.. έτσι δεν έχει σημασία, τι θα πεις και τι όχι.. το μόνο που έχει πραγματικά σημασία είναι το όνειρο.. αν ζει, μην το αφήσεις χωρίς σπίτι.. απλά άστο να αποφασίσει εκείνο.. προηγείται εκείνο ναυτάκι.. έτσι είναι, τι τα θέλεις;
:))
Πολλά φιλιά!
Και φέρε πίσω τα ψαράκια, μην σε καταγγείλω :p
θα σου περασει ;)))
den einai anagkh na fugeis... kane ena break kai ksanaela :)
Γιατί είναι ένα από τα ομορφότερα και πιο αληθινά μέρη του εαυτού σου και δεν θέλεις να το εγκαταλείψεις
Ξέρει η παθούσα
Ξέρεις πόσες φορές είπα να κάνω το ίδιο;
Όμως ποτέ δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας ότι και να κάνουμε όπου και αν πάμε
πάντα επιστρέφουμε σε αυτό που αγαπάμε
Νινα
A και κάτι άλλο
ταιζω τα ψαράκια και τρέχουν του σκοτωμού να φάνε
ταισε τα λίγα ποιήματα και όλα θα έρθουν πιο ανώδυνα :)
Καλό βραδυ!
Νίνα
Μπορώ να υποθέσω και να κατανοήσω ίσως κάποιους από τους λόγους που σε κάνουν να θέλεις να γυρίσεις σελίδα και να βγάλεις από την πρίζα το ενυδρείο σου.
Είναι όμως τόσο έντονη η ανάγκη σου να φύγεις από αυτό που ήσουν εδώ μέσα για κάτι άλλο; Αν απαντάς ναι, ελπίζω να σε ξανασυναντήσω σε άλλο βιβλίο από την αρχή.
Σε κάθε περίπτωση, καλή τύχη...
Έλλειψα για λίγο και γυρνώντας διαβάζω ό,τι θα εγκαταλείψεις τον όμορφο βυθό σου.
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, μην το κάνεις. Άλλαξε το, πάλεψε το, ξέχασε το για λίγο αλλά ξαναγύρνα!
Καλά τα λέει το Αερικό!
Ηντα, τώρα που σε βρήκα
την κάνεις????Γιάντα μωρέ?
Κράτα γερά!
Τίποτα δεν είν εύκολο
ακόμα κ εδώ μέσα!
Ακου την παλιά!
Φιλιά πολλά
Ισως ξαναμπώ από Αθήνα
πριν ξαναφύγω
Μόνος σου τα λες Ναύτη, μόνος σου το έχτισες και μόνος σου ονειρεύτηκες. Το όνειρό σου είναι δικό σου και εμείς το είδαμε γιατί μας άφησες. Μπορεί να μην είμασταν εμείς όλοι, οι αποδέκτες που είχες στο μυαλό σου αλλά βλέπεις όταν έχεις κάτι σημαντικό να πεις, οι άλλοι σε ακούνε. Η φωνή σου ήταν πολύ δυνατή. Το όνειρο πολύ ζωντανό. Ονειρευτήκαμε κι εμείς και περπατήσαμε στο βυθό του ενυδρείου σου.
σ'ευχαριστω καφεκουπίτσα...
χωρις τη δικη σας παρέα θα είχα χαθει τωρα...
ευχαριστω
:)
Δημοσίευση σχολίου