ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο, με υποβρύχιες ανησυχίες...
Όπου τα χρυσόψαρα μπορει να δαγκώσουν σαν καρχαρίες και οι γοργόνες δεν μπορουν τα μακροβούτια...
της ψυχης
Ένα (ακόμη) υγρό ιστολόγιο....
Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
"στο μαγαζι"
βάλε μια τζούρα με καφε
τσιγάρο για ν' ανάψω
κι άμα με δεις και ζαλιστω
πρόσεξε σπίρτα αν κρατω
τα δάχτυλα μη κάψω
βάλε μια κούπα με κρασι
να πάει η νύχτα πρύμα
κι άμα με δεις και ζαλιστω
μόνο μαχαίρι μη βαστω
θα κόψω κι είναι κρίμα
βάλε τσιγάρο και κρασι
βάλε ψυχη και βράχο
κάτσε κι εσυ να πιεις μαζι
καράβι νά'ν το μαγαζι
συνταξιδιώτη νά'χω
βάλε στο πάτωμα φωτια
γύρω της να χορέψω
κι άμα με δεις και ζαλιστω
δώσε μου χέρι να βαστω
στη κόλαση μην πέσω
βάλε τραγούδι με καημο
να κλάψω μια σταγόνα
κι άμα με δεις και ξεχαστω
ρίξε μου μιά, θα στο χρωστω
μη φύγω στο χειμώνα
βάλε τραγούδι και φωτια
βάλε καημο και σώμα
κι άμα μεθύσουμε μαζι
θα κάψουμε το μαγαζι
να γίνει ο πόνος χώμα
.κάπου υπάρχει...
την παρέα είναι που περιμένω...
την παρέα είναι που περιμένω...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
32 σχόλια:
Να'τα!
Με'κανες ν'ανάψω τσιγάρο ...
ευτυχώς πίνω καφέ θα γλιτώσω το
κρασί!
Και όσο νά'ναι είχα μια στέρηση ποίησης σήμερα:)
Καλό απόγευμα!
Ναύτη, τώρα που είναι καλοκαίρι, βιάσου, γιατί σε λίγο δεν θα μπορείς να καπνίσεις μέσα στο μαγαζί.
Το καπνισμα βλαπτει, ποσες φορες θα το πουμε!! Σ'ολα μεσα ειμαι εκτος απο αυτο! α! και στην φωτια! χαχαχα!!
Μαρουλοφιλακια!
Βάλε τσιγάρο και κρασι
βάλε ψυχη και βράχο
κάτσε κι εσυ να πιεις μαζι
καράβι νά'ν το μαγαζι
συνταξιδιώτη νά'χω..
Aυτο το φαντάστηκα να το χορεύεις ζειμπεκιά και ξέρεις εε;
Η Φωτιά κακώς παραπέμπει στην Κόλαση...η φωτιά είναι κάθαρση
και πάθος για Ζωή και..η κόλαση είναι σκοτάδι και σιωπή..και πρέπει να την μεγαλώνουμε μέσα μας για να ανάψει η φλόγα και να κατακάψει όλα τα ζόρικα τα παράλογα τα ακατανόητα
και τα ψεύτικα που μας έχουν πικράνει.
Στο μπαρ του καιρού η Ζωή είναι τραγούδι κι η αλήθεια πρέπει να πίνεται σφηνάκι κι άσπρο πάτο.
Κατα προτίμηση τεκίλα άσπρη παρακαλώ... Χαμόγελο; :)
...κι άμα μεθύσουμε μαζι
θα κάψουμε το μαγαζι
να γίνει ο πόνος χώμα...
Θες? Εδώ και τώρα, με ένα χορό να λευτερώνει την ψυχή σου...Γιατί όπως λέει και ο αγαπημένος μου Θανάσης Παπ. "όποιος πονά και δεν το φανερώνει, κάνει τον πόνο άρχοντα...". Ε, δεν του αξίζει νόμίζω του αλήτη...
Καλά τα λες εσύ .και το μαγαζί το καίς και ο πόνος εξαφανίζεται.Το θέμα είναι ..το πρόσωπο επιστρεφει?κι αν ναι,για πόσο?
Πολλά ντέρτια βλέπω, Ναύτη, αλλά μην ανησυχείς, όλα είναι περαστικά. Είμαι σίγουρη ότι αν δε σε χτυπήσει πολύ το κρασί αύριο όλα θα μοιάζουν πολύ καλύτερα. Μόνο μην το παρακάνεις με το ποτό και το τσιγάρο, κανουν πολύ κακό. Μπορώ να πω ότι σε μεγάλες ποσότητες μαζί με πόνο μπορούν ν' αποβούν μοιραία ;)
Kαλησπέρα!
Έλα...bottoms up!!!
και μετά να δω πως χορεύεις τη ζεϊμπεκιά!
Όσο για το άλλο που πιθανώς ακόμα παλεύεις (αν θες την άποψη μου) έτσι όπως το πρωτοείδα σαν ποίημα ή πεζοποίημα παρα πολύ δύσκολα θα σου βγει, αν θες προσπάθησε σε μορφή διηγήματος
Νίνα
είναι από τα πιο ωραία σου αυτό
οι μεταφορές του εξαιρετικές..
κι εγώ..
πολλά και τίποτα
αυτά έχω να πω..
το διάβασα αμέτρητες φορές
με πήρε σε άπειρες εικόνες, γουλιές, ματιές, φωτιές, στροφές..
είπα να πω αυτό κι εκείνο
και το άλλο
και ξαφνικά.. τίποτα!
μόνο ζειμπέκικο που θέλω να χορέψω..΄
ή να χτυπήσω παλαμάκια..
το ίδιο είναι..
πρώτη φωνή ή σιγόντο
ένας ο ρυθμός
της ψυχής που από κάποιο τραύμα παραπατάει
κάθε που αλλάζει ο καιρός
και γίνεται ο πόνος της αφόρητος..
άσε κάτω την κούπα λοιπόν..
μεθύσαμε και φτάνει
καλύτερα χορός
πονάει μα λυτρώνει κιόλας..
βρίσκει χώρο να πετάξει η ψυχή
τον πόνο τον ξεχνάει στο χώμα
τον παραχωνει βαριά πατώντας
ποιος ξέρει τί θα φυτρώσει;
λένε πως από αγκάθι βγαίνει ρόδο..
αλλά ποιος είδε να μας πεί;
δεν θες να είσαι εσύ;
καλησπέρα zoyzoy,
βράδυασε πια...
πιες κάτι
εγω πίνω...
:)
Καφεκουπίτσα,
δε πειράζει, θα κάνουμε μαγαζι τα πεζοδρόμια και πίστες τους δρόμους...
και ποτα τσιγάρα και φωτιες πάντα θα υπάρχουν... τ'άλλα είναι τα δύσκολα...
καλησπέρα
Μαρουλάκι,
κι η πίκρα βλάπτει, αλλα την καταπίνουμε...
καλησπέρα
και τα δύσκολα θα τα καταφέρουμε. δεν πιστεύω να νόμιζες κάτι διαφορετικό ;
Αερικο...
άσπρο πάτο τη πίνω...
πικρη αλλα την ήπια
χαμόγελο;
ναι, ένα για σένα συνταξιδιώτισα :)
'Αντε πάμε να τα πιουμε!
Θα εχω το νου μου για όλα!
:)))
kovo voltes,
μέσα και πάμε...
κι όχι δεν του αξίζει, όπως δε κρύβω την αγάπη μου δεν θα κρύψω κι αυτον...
στην υγεια μας
α ρε Τάκη,
εντελώς μέσα είσαι...
γεια μας
Μάριον,
νά'σαι καλα...
τα μοιραία είναι άλλα
τσιγάρο, πιοτο, ξενύχτι, όλα ψίχουλα αν η ψυχη σου πετάει...
όλα
γεια σου Νινα,
καλα το πάω...
θα δείξει καλη μου, θα δείξει
καλο μου φλασάκι,
μη με ρωτας τώρα τι θέλω...
νά'σαι καλα και σ'ευχαριστω...
όχι καφεκουπίτσα,
ξέρω, ξέρω :)
Coula,
θα πάμε απαξάπαντος!
δεν το συζητάω.
:)
Βαριά ποτά βαριά τσιγάρα...
που θα πάει;
θα τον πιάσουμε τον πάτο τελικά
να το θυμάσαι......
:)
El Amor,
εγω πατώνω ήδη...
:)
εγω να δεις...
:)
Το ακούω κιόλας με τζουρά και μπαγλαμά.. πολύ ωραίοι οι στίχοι, Ναύτη. Καλή εβδομάδα εύχομαι
καλημέρα Θαλασσάκι,
μέσα έπεσες, κάπως έτσι το φανταζόμουν κι εγω...
Σίγουρα υπάρχει και το μαγαζί που περιγράφετε και η παρέα που περιμένετε. Ψάξτε κι άλλο... :-)
Εγώ λέω να κλείσω τα χαρτιά μου και να πάω για ένα κρασάκι και μεζέ πάντως!
Με το καλό να ορίσεις να βάλουμε φωτιές να ευφρανθούν ψυχές...
Φιλιά!
καλημέρα Mistress Hyde,
λέτε ε? θα ακολουθήσω τη συμβουλη σας
Αγγελούδι καλησπέρα,
νά'σαι καλα!
και στην πέτρα να φυτρώνει!
που έλεγε κι ο παππούς μου...
:)
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα πέρασα να πω με χαμόγελα πολλά για να πάρουμε τα πάνω μας...
Τσιγάρα ποτά και φωτιές βρήκα κι εδώ...
ο τέλειος συνδιασμός για να πιάσεις πάτο..
:)
Δημοσίευση σχολίου